Vannacht kwam het bericht binnen dat de nestor van de Britse Blues op 90 jarige leeftijd is overleden. Mayall was al even ziek maar stond niet zo gek lang geleden nog regelmatig op het podium.
Op het podium en in de studio staan was zijn lust en zijn leven. Muziek maken, muziek maken en nog eens muziek maken.
Mayall was geen hitmachine en was vooral een man van de albums en de optredens. Dat wordt ook onderstreept met maar liefst 36 studio albums en 34 (!!!) live albums.
Bekend zijn natuurlijk zijn The Bluesbreakers. De band van Mayall maar vooral de kraamkamer van jong Brits Blues talent.
De rij artiesten die hun carrière bij John Mayall uit de startblokken zag gaan is enorm:
John McVie, Peter Green, Eric Clapton, Mick Taylor, Jack Bruce en Mick Fleetwood om het even bij de bekendste te laten want de rij is eindeloos.
Mayall haalde er duidelijk voldoening uit om jonge gasten de ruimte te geven zich te ontwikkelen.
Mayall heeft naast de indrukwekkende rij albums de nodige singles uitgebracht. Op "Room To Move" na werden die allemaal geen hit. Het opzwepende en energieke "Room To Move" werd vooral in Nederland gewaardeerd en haalde een vijfde plek in de Top 40.
Het nummer was een hit precies in de periode dat ik enorm interesse in muziek kreeg en ik was gelijk fan van Mayall.
Ook al is 90 een mooie leeftijd doet het toch wat met je als een artiest er niet meer is die ruim 50 jaar deel uit maakt van je muziekcollectie............
Rust zacht John..........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten