Vandaag is in muziekland een dag waar vooral Neil Young fans naar hebben uitgekeken.
Vandaag verschijnt immers z'n nieuwe album Colorado.
Sinds jaren weer met Crazy Horse en nog opvallender: met daarin Nils Lofgren.
Nils heeft naast een aantal soloprojecten een tijd in de
begeleidingsband gespeeld van Neil maar is op enig moment overgestapt
naar Bruce Springsteen.
Veel
speculatie over of Neil of Bruce volgend jaar gaan toeren. Nils is er
duidelijk over: "ik zorg dat ik goed eet, gezond leef en fit blijf en ik
hoor wel met wie ik meega"
Twee nummers die ik gehoord heb van het nieuwe album klinken in ieder geval veelbelovend.
Maar het is vandaag ook de verjaardag van Jon Anderson. Jaren frontman van Yes en ook bekend van z'n werk met Vangelis.
In de jaren 70 vond ik Yes helemaal geweldig, maar bij mij persoonlijk is het toch een beetje over de houdbaarheid heen.
Ik ben nog steeds een liefhebber van Progressieve Rock maar sommige
bands doen het voor niet meer. Yes, ELP, Focus kunnen mij nauwelijks nog
bekoren terwijl Pink Floyd, King Crimson en Jethro Tull wekelijks de
draaitafel zien.
Vandaag is het precies 50 jaar geleden dat in Amerika de moeder aller Hardrock albums is uitgebracht.
The UK en Europa moest nog een kleine twee weken wachten.
In die jaren was het heel gewoon dat de releasedatum tussen US en UK verschillend was.
Sterker soms had een album in de UK een andere playlist dan in de US.
Mooi voorbeeld is het album Aftermath van de Rolling Stones. De Britten
kregen maar liefst 3 nummers meer dan de Amerikanen. Maar in de VS
hadden ze dan weer wel "Paint It Black" en die ontbrak op de Britse
versie.
Maar soms werd een album alleen maar in een bepaald land uitgebracht.
Gelukkig is dat een stuk minder geworden, maar we zien nog steeds dat voor de Japanse markt er wel specials worden gemaakt.
Led Zeppelin is in de VS mega populair en ze waren ook een stuk minder
op de UK gefocust. Mooi voorbeeld daarvan is dat ze in de UK niet één
single hebben uitgebracht.
Zelfs niet het opzwepende "Whole Lotta Love" wat in een groot aantal landen een grote hit werd.
Maar Led Zeppelin was totaal niet geïnteresseerd in hits. Het was een
pure live band en albums werden grotendeels ook live in de studio
opgenomen.
Led Zeppelin II werd - na een eerste aarzeling -
door de vakpers bewierookt en bestempeld als een uitvinding van een
nieuwe stroming in de muziek.
Het is ook onmiskenbaar de moeder van
Hardrock en Heavy Metal. Met dat verschil dat Led Zeppelin muziek is
blijven maken en veel Hardrock toch vooral pleuris herrie is.
Led Zeppelin blijft als muziek klinken. Hoe rauw, hoe hard, hoe brutaal en hoe intimiderend ze ook spelen.
Uiteraard heeft Robert Plant met zijn geweldige (nog steeds) stem daar
een belangrijk deel in. De gitaarrifs van Jimmy Page zijn natuurlijk van
ongekende klasse.
Over dit album heeft zelfs Steve Vai gezegd dat Heartbreaker de beste gitaarrif bevat die er ooit op plaat is gezet!
Maar het zijn natuurlijk ook John Paul Jones en John Bonham die echt
muziek maken. Veel bassisten en drummers doen alleen maar wat
ondersteuning. Deze twee niet. Die maken muziek!
Jones op bas is fenomenaal en Bonham is natuurlijk niet van deze planeet.
Op dit album staat geen enkel matig nummer maar toch even m’n favoriete kwartet.
4 – Ramble On
Bonham als duivelskunstenaar en het nummer is een van de vele flirts
van van LZ met trollen en hobbits. Ik ben geen fan van LOTR maar "Ramble
On" is zo’n heerlijk mini avontuur. Zoek ook eens een live versie op
wanneer de band echt helemaal los gaat.
3 – Heartbreaker
Steve Vai had het goed. Heerlijk gitaarwerk.
2 – Whole Lotta Love
Het album opent met dit nummer en laat een Led Zeppelin horen die wel
5-6 muziekstijlen beheerst in 1 enkel nummer. Opzwepend en de toon voor
dit album is gezet, maar nog meer…………...muziek zou nooit meer zijn als
voor 22 oktober 1969!
1 – Thank You
Voor mij een van de mooiste Hardrock love songs………...ik ga het niet eens uitleggen:
If the sun refused to shine,
I would still be loving you.
When mountains crumble to the sea,
There will still be you and me.
Kind woman, I give you my all.
Kind woman, nothing more.
Little drops of rain
Whisper of the pain.
Tears of love lost in the days gone by.
My love is strong,
With you there is no wrong.
Together we shall go until we die.
