vrijdag 2 februari 2018

Cat Stevens - Mona Bone Jakon

Ik zit een rapport in elkaar te hacken wat mogelijk tot een leuke baan/opdracht gaat leiden. Dan wil je een beetje rustige muziek. Gister liet ik jullie al kennis maken met mijn sentimentele verleden met Tea For The Tillerman van Cat Stevens. Ik zet net kant twee op van Mona Bone Jakon.
Niet z'n beste album en in mijn Cat Stevens ranking op nummer 4!

Dat komt vooral door het nummer "Popstar". Ik snap het nummer. Zeker met de daarvoor liggende periode van Cat, maar ik vind het nummer gewoon niks. Z'n stem die normaal echt ok is zit teveel tegen een lastige buurvrouw aan!
Ik zou ik het liefst met een stanley mes een shortcut maken om direct van "Fill My Eyes" naar "I Wish I Wish" te gaan. Daar hebben we dan weer twee pareltjes te pakken. Net als "Katmandu" wat in die jaren natuurlijk een begrip was en niet alleen bij bergbeklimmers.

Mona Bone Jakon zit in de eerste 20-25 LP's die ik heb gehad en...................gehad klopt in dit geval. 
Gekregen!

Gekregen van m'n oma. Ik ben geen overdreven familiemens, maar deze oma was geweldig. Ik kon avonden met haar zitten filosoferen. Gewoon met z'n tweeën. Muziekje op (en oma was niet flauw), kop thee en een glaasje uit de distilleerderij.

Een vriendje op school wist te vertellen dat deze LP in de aanbieding was in een winkel in het centrum van Rotterdam.
Oma woonde bij die winkel om de hoek. Dus ik gevraagd of ze deze mee kon nemen. In perfect Rotterdams: "is het pokkeherrrie of muziek?"
Muziek oma!
Hoe duur?
fl 7,99 (wat niet eens een heel flauw bedrag was) Ok, dan krijg je hem van mij. Oma op de rand van m'n bed............eerste nummer "Lady D'arbanville"................... Dat ken ik zegt ze!
Unbeatable!

Links in het hoekje oma en ik toen er waarschijnlijk alleen nog 78 toeren platen waren.

donderdag 1 februari 2018

Cat Stevens - Tea For The Tillerman

Ik was van plan het album Teaser and the Firecat te kopen. Daarop staat "Thuesdays Dead" en dat is het nummer dat mij definitief de muziek in heeft getrokken. 1971 hebben we het dan over.
Ritmisch nummer met strak akoestische gitaar en een een wat onbegrijpelijke tekst van duidelijk een jongeman die op zoek is en zich ook wel wat om de toekomst van de aarde bekommerd.
Het sloot feilloos aan bij de opstandige puber die ik was maar Teaser and the Firecat was uitverkocht!

Dus ik kwam met Tea for the Tillerman thuis wat uiteindelijk bleek een net wat betere keuze te zijn. Dit album haalde ook het boek “1001 Albums You Must Hear Before You Die” en de lijst 500 beste albums van het toonaangevende Rolling Stone.
Muziek van het album is voor meerdere films en docu’s gebruikt en het nummer Wild World van dit album is veelvoudig gecoverd.

Hoewel ik het album door de jaren om allerlei andere redenen ben gaan waarderen, was het de dromerige sfeer die Cat Stevens neerzetten een belangrijke bron van aantrekkingskracht.
Daarnaast staan er op dit album een aantal nummers die alles te maken hebben met je weg zoeken in het leven en los komen van thuis.
Voor de record (gratis woordspeling): er zijn een aantal redenen dat het thuis leuk was, maar er waren teveel (en zwaarwegende) redenen om het zo snel mogelijk de rug toe te keren. Het nummer "Father & Son" is niet alleen muzikaal briljant in de dialoog tussen vader en zoon, maar er zitten regels in die zo, zo, zo spot on zijn:
“From the moment I could talk I was ordered to listen” 

In het nummer "On The Road To Findout" trekken we er dan echt op uit:

Well I left my happy home to see what 
I could find out I left my folk and friends
with the aim to clear my mind out 
Well I hit the rowdy road and many kinds 
I met there Many stories told me of the way to get there 

Verder ben ik mij van jongs af aan al bewust geweest dat we wat zuiniger op de aarde moeten zijn. Tegenwoordig een hot item maar luister eens naar het nummer "Where do the Childeren Play". 1970!!!!
Hoe actueel wil je het hebben? 

Naast losmaken van thuis, eigen weg zoeken en zorgen om het milieu waren er ook de songs over de liefde.
Ik zat net in de periode van de eerste zoenen, verwarring rond verliefdheid en niet beantwoorde liefdes. Als er één album is dat staat voor wat ik ben is het dit album wel.
Uiteraard naar Cat Stevens toe geweest toen hij optrad in AHOY (Rotterdam). Hoewel hij spectaculair op kwam in een illusionisten-act en hij een keurige set speelde, is dit voor mij toch muziek die ik het liefst in m;n eigen vertrouwde omgeving draai waarbij ik die dromer kan zijn...... 

Alle albums die hij als Cat Stevens heeft uitgebracht heb ik staan. Hij bekeerde zich na verloop tot de Islam en ging verder als Yusuf. In die rol heeft hij in het begin wel wat hele onhandige dingen gezegd, maar later heeft hij juist veel goede dingen gedaan en naast een enorme rij muzikale awards heeft hij inmiddels ook de nodige maatschappelijke onderscheidingen mogen ontvangen.