Ik zit een rapport in elkaar te hacken wat mogelijk tot een leuke baan/opdracht gaat leiden. Dan wil je een beetje rustige muziek. Gister liet ik jullie al kennis maken met mijn sentimentele verleden met Tea For The Tillerman van Cat Stevens.
Ik zet net kant twee op van Mona Bone Jakon.
Niet z'n beste album en in mijn Cat Stevens ranking op nummer 4!
Dat komt vooral door het nummer "Popstar". Ik snap het nummer. Zeker met de daarvoor liggende periode van Cat, maar ik vind het nummer gewoon niks. Z'n stem die normaal echt ok is zit teveel tegen een lastige buurvrouw aan!
Ik zou ik het liefst met een stanley mes een shortcut maken om direct van "Fill My Eyes" naar "I Wish I Wish" te gaan. Daar hebben we dan weer twee pareltjes te pakken. Net als "Katmandu" wat in die jaren natuurlijk een begrip was en niet alleen bij bergbeklimmers.
Mona Bone Jakon zit in de eerste 20-25 LP's die ik heb gehad en...................gehad klopt in dit geval.
Gekregen!
Gekregen van m'n oma. Ik ben geen overdreven familiemens, maar deze oma was geweldig. Ik kon avonden met haar zitten filosoferen. Gewoon met z'n tweeën. Muziekje op (en oma was niet flauw), kop thee en een glaasje uit de distilleerderij.
Een vriendje op school wist te vertellen dat deze LP in de aanbieding was in een winkel in het centrum van Rotterdam.
Oma woonde bij die winkel om de hoek. Dus ik gevraagd of ze deze mee kon nemen.
In perfect Rotterdams: "is het pokkeherrrie of muziek?"
Muziek oma!
Hoe duur?
fl 7,99 (wat niet eens een heel flauw bedrag was)
Ok, dan krijg je hem van mij.
Oma op de rand van m'n bed............eerste nummer "Lady D'arbanville"...................
Dat ken ik zegt ze!
Unbeatable!
Links in het hoekje oma en ik toen er waarschijnlijk alleen nog 78 toeren platen waren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten