Buddy Guy - The Blues Is Alive and Well

Ik heb zijn naam in de diverse verhaaltjes al eens laten vallen. Buddy Guy was immers een inspiratie voor Jimmy Page, Jeff Beck, Jimi Hendrix en Eric Clapton en diverse andere gitaristen.

Buddy zelf had zich dan weer laten inspireren door oa Muddy Waters.

Buddy is inmiddels 84 maar speelde vorig jaar nog mee op het debuut album van Christone Kingfish Ingram. De ouwe Blues rot vindt het heerlijk om jong talent een kans en een zetje te geven.

Maar is ook nog actief met soloprojecten zoals dit album uit 2018.

De titel is natuurlijk al helemaal goed:

The Blues Is Alive and Well

 

Het is een puur Blues album. Daar gaat niemand over discussiëren.

Meeslepend, uitmuntend gitaarspel en Buddy is nog prima bij stem.

15 heerlijke Blues songs verdeeld over vier kantjes vinyl. Wat een feest!

Buddy hoef je niet vertellen hoe je gitaar moet spelen en hij heeft ook nog eens uitstekende muzikanten om zich heen verzameld.

Bij twee nummers is het wel de moeite om te vermelden wie daar meespelen.

Op "You Did the Crime" speelt Mick Jagger harmonica. Dat hoort natuurlijk niemand, maar wel een leuk detail.

 

Op het nummer "Cognac" horen Keith Richards en Jeff Beck een gitaar duel spelen.

Als je het weet en goed luistert dan kan je je er wel wat bij voorstellen.

Leuk zal het zeker geweest zijn met de opnames van deze plaat.

Buddy groeide op in Lettsworth (Louisiana) en zijn eerste optredens waren dan ook in Baton Rouge.

Een plaats met een legendarische naam als het om muziek gaat. Zowel de optredens die daar geweest zijn als de keren dat de naam in een song is gebruikt.

Deze streek puilt sowieso uit als het gaat om historie van Rock & Blues.

Buddy bleef niet in Lettsworth en trok op een bepaald moment naar de grote stad.

 

De grote stad bracht hem ook het succes.

Prachtig hoe dat verhaal voor dit album in twee schitterende foto’s is vastgelegd.

De foto’s staan op de binnenzijde van de fraaie klaphoes.

Het is het 33e studioalbum van Buddy en daarnaast heeft hij een 15 tal live albums uitgebracht. Het aantal compilaties – al of niet officieel – is echt bizar.

 

Het aantal nummers van Buddy wat door andere is opgenomen is eveneens bizar.

Daarnaast is de hoeveelheid albums waar Buddy als gastmuzikant nauwelijks nog te inventariseren.

Van mij mag Buddy nog jaren op deze aarde rond blijven lopen. Maar er gaat een tijd komen dat het ook voor Buddy voorbij is.

Door platen als dit prachtige album zal de Blues echter altijd blijven leven.

Wat een plaat!!!!

 

Pete Seeger (1919-2014)

Samen met Woody Guthrie kunnen Pete wel beschouwen als een van de belangrijkste uitvinders van de moderne Folk muziek.

Pete had – mede door zijn vader – een muzikale achtergrond en tijdens de oorlog (WWII) en de jaren die volgde zou hij mede verantwoordelijk zijn voor een nieuwe muziekstroming: Folk

Op de een of andere manier heeft Guthrie aanzienlijk meer credits gekregen maar dat is echt misplaatst.

In 1960 had Seeger al meer dan 20 platen gemaakt en was hij een inspiratie voor Bob Dylan, Joan Baez en vele anderen.

Seeger was maatschappelijk betrokken. Ook dat was thuis met de paplepel ingegoten, maar Seeger keerde zich toch van de Communistische partij af waar zijn vader lid van was.

Dat neemt niet weg dat Seeger vele songs heeft gemaakt met felle kritiek om de gang van zaken in deze wereld.

Bizar actueel is het album wat nu opstaat: God Bless the Grass betekend overigens niet dat we heilige stickies gaan zitten roken.

 

Het album  komt uit 1966 en is een van de vele meesterwerken die door Seeger zijn gemaakt.

Totaal heeft Seeger meer dan 50(!) studio albums gemaakt.

Offciele live en compilatie albums zijn er samen ook nog eens een kleine 50.

Op Discogs (muziek database) staan ook nog ruim 150 onoffciele albums van Seeger.

Mooi verzamelthema!

Hoewel Pete Seeger in Nederland niet heel erg bekend is heeft hij in Amerika toch enorm aanzien.

Zo ontving hij tientallen onderscheiding waaronder Grammy’s en schreven meerdere artiesten nummers voor/over hem waaronder Bruce Springsteen.

 

Maar de mooiste onderscheiding zal toch zijn geweest dat hij tijdens de inauguratie van Obama het nummer This land is your land mocht zingen.

Mooi detail: dat nummer is van zijn maatje Woody Guthrie.

Woody zal trots en gevleid op een Folk-Wolkje toe hebben zitten kijken.

Tijdens dit optreden was Seeger bijna 89jaar. Sterke beer!

 

Toch was het niet de laatste keer dat Seeger op de planken stond. Bij zijn 90e verjaardag werd een speciaal concert georganiseerd waar hij op het podium deelde met onder anderen John Mellencamp, Bruce Springsteen, Roger McGuinn, Joan Baez en Richie Havens.

Wie had daar niet bij willen zijn?

Seeger is 94 jaar geworden en ook zijn vrouw was een sterk mens en werd 91 jaar Ze waren toen 70 jaar getrouwd!!!!!

Dik de moeite waard is de docu The Power of Song. Deze laat zien hoe Seeger invloed heeft gehad op de ontwikkeling van de Folk muziek en een inspiratie is geweest voor velen.

 

Blackberry Smoke

Postbode kwam net een pakje brengen en wat een heerlijke plaat is dit. Ik doe dit weekend mega relax want ik ga maandag moet er hard gewerkt worden.

Dus lekker plaatjes draaien!

Ik ben deze jongens op het spoor gekomen door Warren Haynes. Deze ken ik natuurlijk van The Allman Brothers en van Gov’t Mule.

Frontman Charlie Starr van Blackberry Smoke heeft wel eens met Gov’t Mule op het podiium gestaan.

Ieder die wel eens met (ex)leden van The Allman Brothers spelen of hebben gespeeld zoek ik altijd op. Meestal is dat wel de moeite.

Is vaak meer dan dik de moeite!

Voorbeeld: Chuck Leveall is een tijdje toetsenist bij The Allman Brothers geweest. Sinds begin 80 ondersteund hij een niet onaardig Brits Rock & Roll bandje. Alle albums speelt hij mee. Leuke prijsvraag:

Welk bandje?

 

Maar zo kan ik nog vele en vele voorbeelden geven.

Samenwerking met muzikant die officieel deel heeft uitgemaakt van The Allman Brothers is bijna een kwaliteitsgarantie.

Daarnaast heeft Blackberry Smoke al meerdere projecten met Lynyrd Skynyrd gedaan.

Daar waar Lynyrd Skynyrd wel wat rauwere Southern Rock speelt is Blackberry Smoke een tikje relaxer.

 

Dit specifieke album leunt ook stevig tegen de Country Rock. Vooral als dat viooltje langskomt. Heerlijk!

De vijf leden van Blackberry Smoke proberen zoals veel Southern Rock bands wat stoer over te komen. In interviews noemen ze zich ook wel een boevenbende.

Maar op dit album zijn het toch eerder aardige boefjes die heerlijk relaxe, zwoele en meeslepende Southern Rock spelen.

Heerlijke stemmen, uitstekende muzikanten die normaal pre-Corona 150 gigs in een jaar deden.

De andere albums en optredens zijn doorgaans ook een stuk steviger dan deze vooral akoestische set.

 

Een geoliede maar vooral gepassioneerde groep muzikanten die in twee decennia een knappe catalogus bij elkaar hebben gespeeld.

Een catalogus die laat zien dat er ruimte is om een geheel eigen invulling te geven binnen de Southern Rock. Top!

Ik had ze in allerlei playlists, maar van deze boeven gaat zeker meer vinyl in de kast komen wat ik er op gezette tijden met plezier uit ga halen.

Ik zet niet snel een album gelijk voor de tweede keer op. Is ook niet goed voor je plaat. Toch een keer gezondigd. Wat is dit een heerlijke plaat!

 

Outlaws

Eigenlijk een beetje een rare naam voor een band. Maar net als piraten zijn outlaws inmiddels van een laagje romantische vernis voorzien.

Schurken uit het wilde westen zijn – mede door de filmindustrie – tot echte helden geëvolueerd.

Voor bij de koffie heb ik het debuut album van The Outlaws uit 1975 uit de kast gehaald.

Wie een lijstje gaat maken met de 50 meest indrukwekkende debuut albums kan bijna niet om dit album heen.

Ook al ben je niet zo’n fan van Southern Rock zal in veel gevallen dit album wel smaken.

Het is niet heel rauw en vooral heel muzikaal. Zuiver en verstaanbaar gezongen. Lekkere gitaarrifjes zonder dat de boel staat te clippen.

Er wordt vlot gespeeld door een band die bij hun debuut al bizar goed op elkaar is ingespeeld.

Zo gek is dat niet want de band bestond al zo’n 10 jaar voor het eerste album werd uitgebracht.

Als je de opbouw en historie van de verschillende Southern Rock bands naast elkaar legt zie je opmerkelijke veel overeenkomsten.

Zo ook de pauze die er geweest is en het grote aantal wisselingen in bezetting.

De catalogus van de Outlaws is niet heel groot en de beste albums hebben ze wat mij betreft toch gemaakt voor de grote adempauze.

Zeg maar de albums tussen 1975 en 1994. Een aantal van die albums krijgen in sommige recensies wat lage cijfers, maar de concurrentie in die jaren in dit genre was moordend.

 

The Outlaws bestaan nog steeds en tussen 2000 en nu hebben ze vier studio en twee live albums uitgebracht. Niet slecht en leuk om een keer via streaming naar te luisteren, maar 20 Euro voor een vinyl versie vind ik die albums niet waard.

Met The Outlaws heb ik ook geen last van een compleetheidsyndroom zoals ik wel heb met The Stones, The Allman Brothers, Neil Young en Bob Dylan.

 

Dit geweldige debuut bevat twee nummers die bekend (hit) zijn geworden.

De eerste is There Goes Another Love Song. Qua tekst is het eigenlijk een zuiver Blues nummer. Probeer het maar eens te zingen met een beetje knappe Blues Melody.

In de zinnen de knip even goed leggen en snap je wat ik bedoel.

Neemt niet weg dat het een heerlijk nummer is een een geweldige opener van dit briljante album.

Tien nummers lang stellen deze jongens niet teleur. Het zit doorgaans aan de wat beschaafde kant van de Southern Rock ,maar het laatste nummer is een stevige uitsmijter.

Met Green Grass & High Tides knallen de heren eruit.

Stones fans zullen denken waar ken ik die titel van?

Klopt! Knipoogje!

Het nummer gaat overigens niet over plantjes die je kan roken (of in de cake kan stoppen) wat sommige fans dachten.

Het is een soort eerbetoon aan overleden Rock artiesten.

Een indrukwekkend eerbetoon. Bijna 10 minuten geven de Outlaws het beste van zichzelf.

Het is verreweg het meest stevige nummer en als je dit voor het eerste hoort denk je: Een nieuwe Jamband is opgestaan.

 

Ze hebben als Jamband nooit een reputatie gekregen, maar van Green Grass & High Tides heb ik een live versie in de kast staan van dik 20 minuten. Best heel goed.

Daarmee verslaan ze nog niet de wereldkampioen (ABB) jammen, maar dat is wel een heerlijk stukje muziek.

The Outlaws…..met extra sterke koffie dan maar!

 

Leesvoer

Heerlijk leesvoer voor dit weekend ingeslagen. Wat een geweldig divers nummer. 

Van Rob de Nijs tot van Halen.

Van ACDC tot Amy McDonald 

Van Elvis Costello tot Back Sabbath 

Van Jammie Cullum tot Thin Lizzy 

The Kinks, Zappa, Marley en vele anderen. Heerlijk leesvoer.

 

Plaatjes draaien doe je zo!