Robert Lamm

Deze multi-instrumentalist, singer-songwriter is een van de oprichters van Chicago. Geboren in Brooklyn maar als puber verkast naar Chicago waar de band ook haar naam aan te danken heeft.

De band Chicago werd in februari 1967 opgericht Walter Parazaider (sax), Terry Kath (gitaar), Danny Seraphine (drummer), James Pankow (trombone), Lee Loughnane (trompet) en de vandaag jarige Robert Lamm die de zang en toetsen voor zijn rekening nam.

 

Aan de bezetting zien we dat Chicago met een ijzersterke koperbezetting uit de startblokken ging. Hiermee realiseerde de band een geweldige mix tussen Jazz en Rock. Na zeven albums ging de Pop en de Softrock het echter meer en meer winnen van de Jazzrock. Voor fans als ikzelf jammer en mijn favoriete albums van Chicago zitten dan ook bij de eerste zeven.

 

Toch zijn een paar latere albums zoals deze Chicago XI uit 1977 in mijn collectie gekomen. Op deze XI het hitje "Baby, What A Big Surprise". Het is natuurlijk niet slecht want het album is best heel erg gevarieerd maar de luisteraar wordt nauwelijks echt uitgedaagd.
Lekker op een regenachtige ochtend zoals nu. Goeie bak koffie erbij en als achtergrond van het opruimen van m'n werkkamer.

 

Commercieel is de transitie van Jazzrock naar Pop/Softrock echter geen slechte keuze geweest, want in thuisland de VS is de band onwaarschijnlijk populair. Deze Chicago XI werd dan ook gewoon platina.

Veel oude fans waren wat ouder en hadden inmiddels een gezin en dat zorgt vaak voor iets gematigdere muziekkeuzes. Door de toegankelijkheid van de nieuwe richting kwamen er ook nieuwe fans bij.

 

Toch op deze Chicago XI een opvallende nummer: "Take Me Back To Chicago".

Is het gewoon een sentimenteel deuntje? Of is het meer? Is het wellicht een verborgen boodschap? Het besef dat ze een weg zijn ingeslagen die weliswaar veel geld en roem oplevert, maar niet meer de creatieve uitdaging van de beginperiode. Een hang naar het oude Chicago? 

 

In Chicago, whoa
Take me back, take me back, take me back
To Chicago
To Chicago oh oh

 

Overigens op deze XI toch nog wel een paar nummers die iets meer van de luisteraar vragen zoals "Vote For Me" met daarop Terry Kath die heerlijk gitaarles geeft. Overigens zou Terry een paar maanden na het verschijnen van dit album om het leven komen bij een ongeluk met een vuurwapen.

Ook het door Kath gezongen "Little One" smaakt mij wel. Lekker die blazers en achtergrond zang.

Chicago bestaat nog steeds en van de oorspronkelijk bezetting zijn naast Robert Lamm ook Lee Loughnane en James Pankow van de partij. 

Naast zijn werk met Chicago heeft Robert ook een dozijn soloalbums gemaakt. Ken ik er eigenlijk geen een van. Misschien toch eens wat aan doen..........

 

Robert Happy Birthday