Grand Hotel 50 jaar

We kennen Procol Harum natuurlijk allemaal van het nummer "A Whiter Shade Of Pale" wat in 1967 een megahit werd.
In Nederland kan door de uitvaart van Peter R. de Vries helemaal niemand meer om dit nummer heen. Het was immers het favoriete nummer van de Vries en werd dan ook op tijdens zijn uitvaart collectief door alle Nederlandse radiostations gedraaid.

Procol Harum heeft nog een aantal hits gehad zoals "A Salty Dog", "Homburg" en "Conquistador". Allemaal schitterend maar mijn persoonlijke favoriete werk van de Britten is toch het deze maand (exacte release datum is onbekend) jarige album Grand Hotel.

50 jaar en Grand Hotel is nog steeds dik de moeite om op de draaitafel te leggen. Progressieve Rock met een flinke scheut Symfonische Rock. Hier en daar wat bombastisch maar in dit album past het als ingelopen schoenen. Dat wat bombastische geluid past ook bij de context van het album wat de absurde grootsheid op de hak neemt.
Het gaat te ver om het album een echt concept album te noemen maar overdaad zit toch wel een beetje als rode draad door de negen prachtige nummers.

Overdaad of over de daad is dan nog wel de kwestie, want het nummer "A Souvenir of London" werd door de preutse BBC verboden. De verwijzing dat een geslachtsziekte oplopen in Londen een heel naar souvenir is wist de altijd correcte BBC niet te waarderen.

"A Souvenir Of London"

Bought a souvenir in London
Got to hide it from my mom
Can't declare it at the Customs
But I'll have to take it home
Tried to keep it confidential
But the news is leaking out
Got a souvenir in London
There's a lot of it about
Yes, I found a bit of London
I'd like to lose it quick
Got to show it to my doctor
'Cause it isn't going to shrink
Want to keep it confidential
But the truth is leaking out
Got a souvenir in London
There's a lot of it about 

Dit album hadden wij vroeger toen ik als puber nog thuis woonde en ik zing het foutloos mee van de eerste tot de laatste regel. Niet dat ik daar iemand een plezier mee ga doen.........

Wat een geweldig muzikaal album is dit nog steeds en wat had de vorig jaar overleden Gary Brooker toch een heerlijke stem.

50 jaar en nog dik de moeite om regelmatig een keer af te spelen!