Donker: leven als een mol

Na 50 jaar beuken werk ik tegenwoordig parttime. Een deel daarvan werk ik thuis een deel op kantoor. Dan kom ik gelijk bij het enige minpunten van werken. In de winter voel je je net een mol. In het donker van huis en in het donker thuiskomen.

In de zomer spring ik met gemak om half zes uit m'n bed, maar in de wintermaanden heb ik serieus moeite om in het donker uit m'n bed te komen.

Darkness is dus het thema van vandaag...........

Mooie songs zijn gemaakt met dark en darkness in de titel. Wat te denken van het prachtige "In My Hour Of Darkness" van Gram Parsons. Voor mij als ongelovige wellicht wat over het randje maar ik zie Lord vooral als een innerlijke kracht die we te vaak over het hoofd zien.

 

Een andere schitterende is natuurlijk "Beware Of Darkness" van George Harrison en is te vinden op het meesterwerk All Things Must Past.

George mag dan waarschuwen maar Walter Trout is met "So Afraid Of The Darkness" zelfs een beetje bang voor de duister. 

Bruce Springsteen ziet de duister vooral aan de randen van de stad met "Darkness On The Edge Of Town" terwijl Greta van Fleet vooral de rand van de duister ziet met "Edge Of Darkness".

 

David Crosby en Graham Nash ontvluchten de duister dan weer met "Out Of The Darkness". Beetje verwarrend want een paar jaar later met maatjes Stephen Stills zingen ze dan weer "Into The Darkness".

 

De Pop/Rock muziek barst van de liedjes over duister. Vaak gaat het dan over diepe dalen na een stuk gelopen liefde of gewoon git zwarte gedachten die we allemaal wel eens hebben.

 

De crisissen in de wereld stapelen zich op dit moment op. Verleidelijk om oorlog, klimaat als thema voor de koffieplaat te gebruiken maar ik koppel even een andere actualiteit aan donker. 

Gister is een raket gelanceerd naar de maan en als er één plek is waar het donker is dan is dat wel aan de achterkant van de maan.

 

Verre van mijn favoriete album van Pink Floyd. De geluidseffecten van nummers als "Time" en "Money" vind ik over de top en reduceren voor mij de eeuwigheidswaarde van het album.

Natuurlijk is Dark Side Of The Moon een van de best verkochte albums. Zo is de Big Mac een van de best verkochte broodjes maar dat maakt het nog niet tot een culinaire lekkernij.

 

Voor mij is TDSOTM zoals het album wordt afgekort te laagdrempelig. Zelf geef ik dan ook de voorkeur aan vooral eerder werk van Pink Floyd.

TDSOTM heeft bij mij echter een enorme sentimentele waarde. Geweldige herinneringen aan een zorgeloos bestaan als 18 jarige die vrouwen, sex, drugs, de wereld en muziek aan het ontdekken was........ verre van donker!

 

Overigens.........nog 35 nachtjes slapen en dan worden de dagen weer langer.