Bob & Tom

Zoals ik in eerdere blogjes heb gemeld ga ik in het jaar dat Dylan 80 wordt extra aandacht besteden aan deze woordenkunstenaar.

Niet iedereen heeft zin in dei breiwerken aan teksten van Bob en ik laat ze ook wel eens langs mij heen gaan. Daarnaast zal niet ieder gecharmeerd zijn van de stem van Dylan.

Van de tien Grammy's die Dylan heeft gewonnen zit er toch een bij van beste vocale prestatie. Dat neemt niet weg dat hij een opvallende stem heeft en dat geldt ook voor Tom Petty waarmee hij dit album vult.

Voor de liefhebbers dan ook een interessante en boeiende combi.

De opnames van dit album stammen uit de tournee van 1986 toen Dylan en Petty samen op pad waren.

In 2016 verscheen in het grijze circuit een dubbel CD en in 2019 kwam deze LP op de markt.

De LP is uitgegeven door Cult Legends en de geluidskwaliteit van dit soort LP's is doorgaans onder de maat, maar de historische waarde is dan weer groot.

Van alle opnames die van deze concerten zijn gemaakt is toch wel een aantrekkelijke setlist samengesteld:

 

Kant A;

1 - All Along The Watchtower
2 - Just Like A Woman
3 - I'm Moving On
4 - Positively 4th Street
5 - Rainy Day Women #12 & 35
6 - Lonesome Town

 

Kant B:
1 - Like A Rolling Stone
2 - Blowin' In The Wind
3 - Knockin' On Heaven's Door
4 - When The Night Comes Falling From The Sky

 

Vooral klassiekers uit het eerdere werk van Dylan en acht van de tien nummers zijn composities van de meester zelf.

 

De geluidskwaliteit geeft helaas het gevoel wat ik eind jaren 70 had als ik bootlegs zat te draaien. Onder de naam GWW werden bootlegs van Dylan aangeboden. GWW stond dan voor Great White Wonder. Onder het label Trade Mark Of Quality werd de ene na de andere Dylan bootleg de wereld in geslingerd. Kan zomaar zijn dat TMQ/TMOQ zo'n 50 Dylan titels heeft uitgebracht maar ze brachten ook bootlegs uit van Led Zeppelin, Neil Young, The Stones, Jimi Hendrix en The Beatles.

Meestal op zuurtjes kleurig vinyl in eenvoudige hoezen. De hoezen hadden doorgaans op de voorzijde de titel gestempeld en op de achterzijde een eenvoudig stencil met de lijst met nummers.

Het sentiment wat het album wat nu opstaat oproept komt dicht tegen dat eind jaren 70 gevoel aan. Hoewel sentimenten mooi zijn is het in dit geval beslist geen compliment.

 

De kwaliteit is redelijk en als tussendoortje zal ik hem nog wel eens te draaien, maar dit muziek document schreeuwt toch om een officiële uitgaven waar aandacht is besteed aan de geluidskwaliteit.

Dit mede omdat Tom Petty een kleine vier jaar geleden naar de Rock hemel is verhuisd.

 

Van Dylan komen regelmatig officiële albums uit met oude opnames in wat met een knipoog de Bootleg-Series wordt genoemd. 

De optredens van Bob en Tom tijdens de 1986 tournee verdienen het beslist om met iets meer liefde en aandacht voor kwaliteit te worden behandeld en verdienen dan ook een plek in deze serie.