Blikjes en hoezen

In de periode dat ik vooral met CD's bezig was nam ik veel minder de tijd om de hoezen en boekjes die bij een CD zaten te bestuderen.

Voor mij hebben hoezen er ook mede voor gezorgd dat ik weer vol in de LP's ben gedoken. Ik vind het prachtig om te zien dat sinds de opleving van het vinyl er weer meer aandacht wordt besteed aan hoezen.

 

Hoezen kunnen kunstwerkjes zijn en vooral voor de opkomst van de CD waren het regelmatig bekende kunstenaars en topfotografen die betrokken waren bij de totstandkoming van een albumhoes.

Door de CD was daar minder eer aan te behalen en de informatieboekjes die bij een CD zitten bleven bij mij toch wel heel vaak in het hard plastic doosje zitten.

Met hoezen van LP's kan ik de info op een hoes helemaal afkluiven. Voor gewoon Top 40 muziek vind ik de radio en streaming prima. Streaming vind ik ook een uitkomst om muziek te ontdekken, maar als ik de herluisterbaarheid hoog vind dan wil ik het gewoon op vinyl en dus met een hoes.

 

De hoes als fenomeen dan maar...............

Er zijn best wel wat albums waar om diverse redenen de hoes in verschillende varianten is gemaakt. Bij Sticky Fingers - wat dit jaar haar 50 verjaardag vierde - was de originele hoes in Spanje niet gewenst.

Led Zeppelin haalde met het album In Through the Out Door een grapje uit door de hoes in een bruine enveloppe te verpakken. Je moest maar afwachten welke van de zes hoesvarianten tevoorschijn kwam.

Een man aan een bar zat op zes verschillende plekken en waar hij zat was voor de koper een verrassing.

Genesis zorgde met het album Abacab dan weer dat je zelf kon kiezen uit vier verschillende kleurvarianten.

 

 

Ook zien we dat artiesten succesvolle hoezen na-apen. Soms als parodie maar in alle gevallen willen ze toch een beetje meeliften op succes van een ander. Bandjes op zebrapaden maar meer hoezen van The Beatles zijn gepikt. Eigenlijk zien we dat alle iconische hoezen wel een of meerdere keren zijn "gerecycled".

 

Ver boven aan de lijst van nageaapte hoezen staat de legendarische banaan op de hoes van The Velvet Underground & Nico.

Onwaarschijnlijk vaak is dit ontwerp opnieuw gebruikt. Op een singeltje van All You Can Eat and Hickey en op een CD van De Band Zonder Banaan. 

Opmerkelijk veel punkbandjes die voor de gepikte banaan gaan want Hickoids, het Duits Abwärts en The Dead Milkman kozen alle drie voor het gele kleinood.

Leuk gevonden is de variant op een album van The Dandy Warhols waar een combi wordt gemaakt tussen de banaan en de rits van Sticky Fingers.

Vandaag gaan we het echter hebben over een wat onschuldiger overeenkomst van een ontwerp van een albumhoes.

Gister kreeg ik het album Vintage van Canned Heat binnen. Het gaat om een voordelig geprijsde heruitgave door het Russische DOL. De platenmaatschappij is vooral actief in zogenaamde publieke domein waar dit album blijkbaar deel van uitmaakt.

De geluidskwaliteit valt niet in de categorie audiofiel maar is in orde alleen met de originele hoes had DOL blijkbaar toch wat problemen.

Op de voorkant van de hoes van het oorspronkelijke album één enkel blikje waar de vlammen uitslaan. 

Bij deze heruitgave staat echter een toren van zes blikjes gebouwd. Het gaat dan ook om het zesde album van deze Blues band. Oorspronkelijk verscheen het album in 1970 en deze heruitgave is uit 2018.

Een dergelijk stapeltje blikjes zien we ook bij het album Ten van J.J. Cale uit 1992. Ik heb niet kunnen achterhalen of de foto van de zes blikjes van Canned Heat al eerder is gebruikt bijvoorbeeld op een binnenhoes.

Hoe het precies zit doet er ook niet toe, maar ieder zal toe moeten geven dat het idee hetzelfde is.

Beide overigens prima albums. Canned Heat met klassieke Blues in een elektrisch jasje met dat heerlijke blaasorgel. Cale zoekt ook de Blues wel op maar het album is toch vooral vette Americana.

De heruitgave van het album Vintage van Canned Heat wat nu opstaat is een groot aantal keren opnieuw uitgegeven. Heruitgaven door vele verschillende maatschappijen, maar ook nog eens onder veel verschillende namen terwijl het steeds om hetzelfde album gaat:

• Vintage
• Rolling And Tumbling 
• Straight Ahead
• Big Road Blues
• One Step Behind The Blues
• Bullfrog Blues
• Canned Heat
• Straight Ahead
• Don't Forget The Boogie

Negen verschillende titels voor hetzelfde album! Soms ook met totaal afwijkende hoezen en een enkele keer met een bonus track. Voor verzamelaars een ramp! Of juist een leuke uitdaging?

 

Canned Heat heeft - mede dankzij de VPRO - ook in Nederland een aardige aanhang maar in de VS is de band mega, mega populair.

De band werd in 1965 opgericht en stonden onder andere op Woodstock en bij ons is "On The Road Again" hub bekendste nummer.

De band haalde vooral eind jaren 60 en in de jaren 70 haar grootste successen. De band bestaat nog steeds en is daarmee een van oudste bands. 

Platen worden niet meer gemaakt maar bij optredens verschijnen nog heel veel enthousiaste fans die vooral genieten van klassieke Blues.