Vandaag is het 50 jaar geleden dat dit geweldige album werd uitgebracht. Direct viel de hoes op met het bovenste deel van een spijkerbroek met daarin een echte rits verwerkt.
Direct veel gespeculeer over wie er in de spijkerbroek zou zitten, maar het is toch heel aannemelijk dat het om acteur Joe Dallesandro gaat.
De hoes was een ontwerp van Andy Warhol en John Pasch. Een paar jaar eerder hadden de Stones bij het uitbrengen van Beggars Banquet geduvel met de platenmaatschappij over het ontwerp van de hoes. Wat had de Hoes van Sticky Fingers dan wel niet voor ophef bij het brave Decca kunnen zorgen? Een preutse maatschappij zat in 1971 echter niet meer in de weg, want Sticky Fingers is het eerste album op het eigen Rolling Stones label.
Een opzienbarende hoes en een eigen label maken een album echter nog niet tot een succes. Dat doet vooral de muziek en die is dik in orde.
Tien briljante hitwaardige Rocknummers. De Stones beperkte zich echter om twee singels van dit album uit te brengen namelijk "Brown Sugar" en "Wild Horses".
Vooral de eerste werd een mega succes en haalde in Nederland de eerste plaats in de Top 40.
De heerlijke gitaarrif van dit nummer maakt het tot een enorme klassieker en de Stones spelen het eigenlijk standaard bij ieder optreden.
Ook "Wild Horse" werd een hit maar minder groot dan "Brown Sugar". Opmerkelijk is wel dat we "Wild Horses" een flink stuk hoger aantreffen in de Top 2000 dan "Brown Sugar".
Andere nummers op Sticky Fingers zoals "Dead Flowers" en "Bitch" waren zonder probleem ook een hit geworden. Van de tien nummers zijn er acht door Jagger en Richards geschreven.
"You Gotta Move" is geschreven door Fred McDowell en Gary Davis. Dit waren twee Country Blues artiesten die beide actief waren tussen 1930 en 1970.
Ook het beklijvende "Sister Morphine" is niet van het Stones duo, maar is geschreven door de - zeker toen - prachtige Marianne Faithfull.
Hoewel "Brown Sugar" om uiteenlopende redenen voor de nodige ophef heeft gezorgd was het "Sister Morphine" dat in Spanje niet op het album mocht komen.
Het nummer werd voor de Spaanse markt vervanger door "Let It Rock" maar ook de hoes werd onderhanden genomen.
De spijkerbroek die open kon was voor het preutse Franco regime er blijkbaar teveel aan. In Spanje kreeg de hoes een afbeelding van een blik met plakkerige worstjes die eruit zien als vingers.
Verzamelaars vinden dit een must have object, maar die Spaanse hoes ziet er echt veel ranziger uit dan de spijkerbroek hoes.
Voor liefhebbers circuleert er nog een Russische versie rond. Daar is de hoes wel voorzien van een spijkerbroek en dat zou zomaar een dame kunnen zijn die zich in die broek heeft geperst.
Er zijn van het album inmiddels een aantal jubileum edities verschenen met daarop extra nummers die om uiteenlopende reden in 1971 niet zijn gebruikt. Daarop onder andere een versie van "Brown Sugar" met Eric Clapton op slide guitar.
Met Sticky Fingers zaten de Stones beslist op de top van hun kunnen. Dat na pareltjes als Beggars Banquet en Let It Bleed de Stones nog een trapje hoger gingen was een unieke prestatie.
Daarmee staat Sticky Fingers voor altijd in de lijst van legendarische Rock albums.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten