Tweemaal

De Stones hadden al een aardige rij albums uitgebracht toen ze met Beggars Banquet op de proppen kwamen. In de UK zeven stuks en in de VS zelf twee meer. In die tijd liep dat vaak fors uiteen. Ook tracklists konden tussen de VS en UK fors verschillen. 

Toen Beggars Banquet eind 1968 in de winkels kwam waren de Stones al een gearriveerde band met de nodige gouden platen en hits. Toch ben ik persoonlijk van mening dat Beggars Banquet en de drie studioalbums die zouden volgen de Stones tot de beste Rock & Roll Band van dit heelal hebben gemaakt. Het ging toen echt naar de next level. 

Dit kwartet platen is van zo’n bizar hoog niveau. Wat mij betreft ook het setje platen wat in een beetje collectie wel thuis hoort. Voor wie het niet uit het hoofd weet. Beggars Banquet, Let It Bleed, Sticky Fingers en Exile On Mainstreet.
Briljant wat een rij platen. 

Their Satanic Majesties Request was de voorganger van Beggars Banquet en dat is voor mij toch een wat mislukt experiment. Jagger en Richards verklaarde pas in een interview het zelf ook hun slechtste plaat te vinden. Maar ja.......ieder moest in die jaren zo nodig een Psychedelische plaat maken. 

Een stroming uit de VS die door veel Britse bands werd omarmt. Ik ben gek op Psychedelische Rock, maar wat er in de UK is gemaakt ben ik niet heel enthousiast. The Kinks en????? 

Gelukkig bleef het met The Stones bij dit ene experiment en zetten ze met Beggars Banquet de toon voor een unieke reeks Rock muziek. Beggars Banquet is ook het album dat de problemen met Brian Jones naar een hoogtepunt (eigenlijk dus een dieptepunt) gingen. Bij het volgende album (Let It Bleed) zou hij ook niet meer volledig meewerken. 

Naast problemen met Jones waren er problemen met de hoes. De binnenzijde van de klaphoes toont de Stones in een Beggars Banquet. Posterwaardige foto!
Aan de buitenkant wilde de Stones een foto van de binnenkant van een WC. Het preutse Decca ging daar niet mee akkoord en het was het zoveelste “dingetje” wat uiteindelijk na Let It Bleed tot een breuk zou leiden. 

Op het album spelen overigens een paar toppers mee maar als ik over die zijstapjes ga beginnen die dat oplevert zit ik vannacht om drie uur nog te tikken…..
Beggars Banquet dreigde door het gepruts met de hoes op de plank te blijven liggen en uiteindelijk is gekozen voor een neutrale cover met alleen titel en bandnaam. 

Vele Jaren later is alsnog een versie gemaakt met het oorspronkelijke hoesontwerp. Decca melkt The Stones op dit moment enorm uit zoals de volslagen onnodige box van Let It Bleed.
Zelf ben ik niet zo van alles maar kopen maar toen ik gister deze “afgekeurde” versie van Beggars Banquet tegenkwam was ik toch verkocht……. 

Overigens niet zo erg want het exemplaar links heeft er al wat draai-uren op zitten en Sympathy For The Devil en Street Fighting Men klinken op fris vinyl zo, zo.zo mega goed………..
Wat te denken van het minder bekende Factory Girl........top!