Graham Nash speelde weliswaar niet in een van deze twee bands, maar vormde wel met Stills (ex Buffalo Springfield) en Crosby (Ex Byrds) het geweldige trio Crosby, Stills & Nash.
Later aangevuld met Neil Young (ook ex Buffalo Springfield).
Met name in het begin maakte de heren geweldige nummers en albums. Helaas zakte het door de jaren heen wat in. Niet dat het allemaal ineens slecht werd maar albums als Crosby, Stills & Nash en Deja Vu steken toch ver boven de rest uit.
Daar waar de andere drie heren uit CSN&Y uit de Byrds en Buffalo Springfield kwamen had Graham Nash z’n oorsprong in de Hollies. Een succesvolle Britse band waar Nash een jaar of zes gespeeld zal hebben en aan een idem aantal platen heeft meegewerkt. Misschien een paar meer.
Leuke prijsvraag. Ik moet dat dan ook opzoeken of het antwoord goed is.
Mooie tijden, prima muziek en zeker succes, maar Nash voelde dat zijn toekomst niet in de UK maar in de VS lag.
Daar vormde hij met Stills en Crosby een trio en maakte een van de beste rock albums die er in dit heelal zijn gemaakt.
Daar waar Crosby de mystiek inbracht en Stills de stevigere rock (en emotie) was het toch Nash die voor de close harmony zorgde.
Crosby, Stills & Nash is nog steeds een van m’n favoriete albums en ik vind de samenhang beter dan bijvoorbeeld de opvolger waar Neil Young aan heeft meegewerkt.
Geen slecht woord over Neil Young, maar het album Crosby, Stills & Nash is voor mij gewoon een van de beste platen die er gemaakt is.
Ik heb grote bewondering voor Nash dat hij op deze plaat zich durfde te meten met Crosby en Stills.
Strikt genomen zijn de nummers van Nash iets minder heftig, maar Nash levert een mooie klus.
Natuurlijk domineert op dit album de kapot gelopen liefde van Stephen Stills.
Bedankt Judy!
Crosby zorgt dan voor wat meer mystiek en……….het zit zelfs tegen psychedelische rock aan maar de nadruk van wat de heren maken ligt toch op Folk-Rock en Country-Rock.
Nash was vooral van de mooie close harmony en vond in Crosby een geweldig maatje.
Stills wilde echter ook wat meer (Blues) Rock wat de reden was dat Neil Young het drietal kwam vergezellen.
Bij alles wat het viertal deed was er de spanning tussen close harmony (Crosby & Nash) en gitaaroorlog (Stills & Young).
Niet vreemd dat beide duo’s dan ook een plaat maakte. De Stills & Young Band en natuurlijk gewoon het duo Crosby & Nash. De laatste twee waren actiever als duo dan de andere twee.
Logisch want Stills dacht bij iedere band dat het zijn band was en Young is natuurlijk iemand met een handleiding die een normaal mens in een leven niet gelezen krijgt. We hebben daar een woord voor: ego’s!
Crosby en Nash zijn daar iets relaxer in maar ook daar ging het door de jaren heen genoeg fout. Ze hebben als duo wel een rij prachtige platen gemaakt.
Ik heb nagenoeg al m’n bootlegs weggedaan maar eentje gaat nooit weg. Die is juist van dit duo.
Ze deden (ze hebben nu ruzie) het samen zo heerlijk. Nash is toch een beetje de brave ideale schoonzoon en Crosby is het ongeleid projectiel. Mooie combi!
Naast zijn werk bij The Hollies, CS&N, CSN&Y en C&N heeft Nash ook een paar heerlijke solo platen gemaakt.
Helaas is Nash wel de zeurkous die een reünie van een van de belangrijkste supergroepen in de weg staat. Er zijn maar weinig supergroepen waar ieder nog van leeft.
Ze hoeven geen plaat te maken. Maar waarom niet een anti-Trump concert?
Want alle vier zijn ze enorm maatschappelijk betrokken.
Zou toch mooi zijn? Of gewoon een Broadcast optreden met van ieder twee songs dat er een beter keuze is dan Trump. Wie de catalogus van de heren kent weet dat het een appeltje eitje is om zo’n uitzending te vullen!
Wat zou het mooi zijn als ze nog één keer samen Let's Impeach The President zingen. En dan nu speciaal voor Donald!
Gewoon doen mannen en zoals we dat in NL zo mooi zeggen: even over je schaduw stappen!
Maar wat jullie ook gaan doen? Happy Birthday Graham!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten