Al vanaf puberteit ben ik een groot fan van Pink Floyd. Toch ben ik altijd erg verbaasd geweest rond de persoonlijke perikelen die de band heeft gekend. De verhouding Gilmour en Waters is natuurlijk een mega triest verhaal.
Waters roept de laatste jaren vanaf het podium regelmatig vrij forse dingen en dan ben je geneigd partij in zo'n conflict te kiezen. Toch is dat onverstandig want we kennen niet alle feiten en ik hoef ze ook niet te weten.
Het is vooral jammer dat die samenwerking geklapt is, want met elkaar hadden ze echt meer bereikt dan nu.
Het conflict Gilmour/Waters was niet de eerste grote spanning in de band, want die primeur lag min of meer bij Syd Barett. Deze begaafde muzikant kwam uit een goede familie en had dan ook gestudeerd en had in de start van zijn leven eigenlijk alles mee.
Een getalenteerd muzikant met een zeer brede kijk op muziek. Het is ook Barett geweest die Pink Floyd met hits zoals "Arnold Lane" en "See Emily Play" een zet heeft gegeven naar de Psychedelic rock en de Progressieve Rock die daaruit is voortgekomen.
Barett was een genie en zorgde ook voor de nodige muzikale experimenten. Helaas gaat het met creatieve genieën ook regelmatig fout en zo ook met Barett. Drugs in alle soorten en maten en Barett ging steeds minder presteren.
Gilmour was een jeugdvriend van Barett en een fenomenaal gitarist. Hij werd bij de band gehaald om Barett muzikaal te ondersteunen. Daarnaat was er ook een ijdele hoop dat hij als jeugdvriend Barett op het rechte spoor kon krijgen.
Iemands vriend zijn EN therapeut is echt een slechte combi!
Op enig moment was Barett niet meer te handhaven en stond hem - hoe triest dat ook was - niks anders te wachten dan een solocarrière te beginnen.
Voor de achtergebleven leden was het echter zwaarder dan we denken, want zeven jaar na het vertrek van Barett werd deze Wish You Where Here opgenomen.
Barett is een belangrijk thema op dit album en was zelfs getuigen van enkele opnames............. Dat moment is ook in een documentaire te zien en die ontmoeting is best wel indrukwekkend............. Mij greep het wel bij de keel.............
Barett overleed in 2006 en daar is eindeloos over gespeculeerd. Wat blijft is dat een creatieve genie te jong ons verlaten heeft en dat we als maatschappij niet in staat zijn geweest hem te helpen.
Barett heeft grote invloed gehad op de weg die Pink Floyd is ingeslagen en is ongewild inspirator geweest voor een van de beste albums ooit: Wish You Where Here
Deze maand viert Wish You Where Here haar 50e verjaardag en platenmaatschappijen zien daar gelijk weer geld in en verschijnen er diverse jubileum versies en boxen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten