De Franse taal is de reden dat ik de middelbare school vroegtijdig heb verlaten. Ik ben dyslectisch en Frans was voor mij dan ook koorddansen met windkracht 9 en groene zeep aan m'n voeten.
Dat neemt niet weg dat ik de Franse taal wel mooi vind en op vakantie lukt het mij prima om in een restaurant of winkel wat te bestellen. Laat mij echter geen twee zinnen Frans moeten schrijven.
Recent had ik het er met mijn lief over dat het toch gek is dat er tegenwoordig zo weinig Franse muziek in de Top 40 staat. Dat is toch eigenlijk wel een verarming? Toch?
Ik hoef ook niet de hele dag Franse muziek te horen, maar ons er vanaf sluiten lijkt mij ook een slecht idee. Beetje probleem van de Nederlandse cultuur die meer en meer een kopie aan het worden is van de Amerikaanse.
Oppervlakkigheid als doel: groter, sneller, breder, hoger en natuurlijk vooral duurder.
Toch is zo'n dag van de Franse taal voor mij ook redelijk confronterend, want heel veel Franse platen heb ik niet. Moet ik toch eens iets aan gaan doen!
Charles Aznavour zou een prima keuze zijn voor een dag als vandaag en van deze nestor heb ik redelijk wat staan.
De keuze valt echter op George Moustaki (1943-2013). Daar had ik al een plaat van staan maar de plaat die ik zo aan de speler ga toevertrouwen heb ik recent voor 1 Euro in een Kringloopwinkel gekocht.
Als nieuw en na een eerste draaibeurt was ik stevig onder de indruk.............
Dus de Internationale Dag van de Franse Taal vier ik met George Moustaki.
Heel fijn album. Merci George!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten