Als puber had ik een groot aantal bootlegs van Bob Dylan waaronder een paar van The Basement Tapes.
Deze tapes waren in de zomer en najaar van 1967 door Dylan en The Band in de thuisstudio van Big Pink opgenomen.
Ruim 100 nummers had het bonte gezelschap opgenomen waarvan er al snel een aantal op bootlegs te vinden waren.
Bootlegs die uitgebracht waren door vage labels als TMOQ en van een dramatische kwaliteit. Toch was ik enorm gecharmeerd van de muziek en een bootleg als Troubled Troubadour (1971) zong ik van voor tot achter mee.
The Basement Tapes bevatten nummers van Dylan zelf maar ook een groot aantal traditionals.
Tot 1975 moesten we wachten tot er een officieel album verscheen. Gelukkig een dubbelalbum met 24 nummers waaronder Basement klassiekers als "Million Dollar Bash", "Please, Mrs. Henry", "You Ain't Goin' Nowhere" en "This Wheel's on Fire"
Een prima album wat hoog scoorde, maar er was hier en daar toch wat kritiek op de gekozen nummers. Ook was er wel wat kritiek op de overdub die hier en daar was toegepast.
Voor veel fans was het dan ook een feest toen in 2014 Dylan Vol. 11 uitbracht werd in de officiële Bootleg Series met daarop onversneden materiaal van The Basement Tapes.
Diverse sets werden aangeboden van een dubbel CD tot een box met 6 CD's met maar liefst 138 tracks.
Voor liefhebbers van vinyl was er keuze uit een 3LP set al of niet met twee CD's.
Alle sets werden voorzien van een boekwerk met uitvoerige informatie over The Basement Tapes en voorzien van heerlijk fotowerk
De 3LP set met twee CD's had verreweg mijn voorkeur, maar de prijs was verre van democratisch.
Meermaals stond de box op m'n verlanglijst met Kerst maar de sponsoren van mijn hobby's vonden het waarschijnlijk toch te gek.
Van de week kwam ik dan een razend scherpe aanbieding tegen en toen ging ik door de knieën.
Wat een feest en ik ben ook niet verbaasd dat de vakpers deze box unaniem 5 sterren heeft gegeven.
Alles is schitterend uitgewerkt met leuke details als afbeeldingen van dozen waarin tapes hebben gezeten. Het boek wat is meegeleverd is zeker de moeite om meer dan één keer open te slaan.
Het gaat echter natuurlijk vooral om de muziek en ieder die fan is van de oude Basement bootlegs en het officiële album uit 1975 zullen hier van smullen voor zover ze dat al niet doen.
Om vingers en duimen bij af te likken en dit is wel een van de fraaiste mijlpalen op de Dylan tijdlijn.
Dit is zo'n box waar je snel hoopt op een heel weekend regen. Goeie espresso in de morgen, wijntje in de middag en in de avond een stevig glaasje whisky. Als alles gedraaid is gewoon opnieuw beginnen. En nog een keer want hoe kan dit nu gaan vervelen? Artwork van deze box erbij en klaar toch?
Ik heb nagenoeg alle reguliere Dylan albums maar met deze Bootleg Series ben ik wat laat ingestapt maar ben er inmiddels zwaar aan verslaafd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten