Leif De Leeuw Band in Bibelot

Gister met twee vrienden naar een optreden van Leif De Leeuw Band geweest. Het optreden was in Bibelot in Dordrecht. Prima locatie en naast de deur een parkeergarage. Altijd handig.
Zelf hoorde ik voor het eerst van deze band kort nadat ze het album Leif de Leeuw Band – Plays The Allman Brothers Band in 2019 hadden uitgebracht.

 

Ik ben een groot fan van The Allman Brothers en heb het niet zo op tribute bandjes, maar daar is hier geen sprake van. Zie het als Beth Hart die een album met Led Zeppelin vol zingt of Lucinda Williams met haar Stones album, The Byrds plays Dylan.

 

Dus ik in de winter 2019-2020 eens een avond stuk gegooid aan alles clips en videos van deze Nederlandse Southern Rockers te bekijken en beluisteren.

Al snel was ik gegrepen door de authenticiteit, beheersing van de instrumenten, muziekkeuzes en een enorm enthousiasme. 

 

Niet lang daarna het bovengenoemde album besteld en dat ziet ook meer dan regelmatig de schijvendraaier.

Ik ga niet veel naar concerten maar deze gasten wilde ik wel een keer zien spelen. Iemand anders eiste echter ineens een enorme hoofdrol: Corona. De bitch!

Gelukkig is het de goede kant op aan het gaan en gisteravond stond een dol enthousiast publiek te genieten van een al even enthousiaste band.

Twee uur heerlijke Southern Rock met een Blues nummer tussendoor. Daarnaast gaf Leif een paar zeer eigen solo's weg die het gewoon verdienen een eigen muziekstijlnaam te krijgen.

Een aantal solo's waren zo bizar stil dat je bij wijze van spreken een speld kon horen vallen. Om daarna weer te accelereren waarbij om beurten een bandlid bijspringt om zo een enorme taart van muziek te maken. 

 

De band bestaat uit een klassieke Southern Rock configuratie zoals The Allman Brothers die op de kaart hebben gezet. Dus twee gitaristen, twee drummers, een bassist en een man achter de toetsen.

Alle zes heerlijke muzikanten die hun vak beheersen, maar die vooral mega enthousiast aan het spelen zijn.

Smullen!
 

Als groot fan van The Allman Brothers was ik uiteraard verguld dat "Jessica" als toegift werd gespeeld. Mijn favoriet van de avond is echter het nummer "Soulshine". Geweldig hoe daar een eigen intro voor is gemaakt. Ik ken het nummer heel erg goed maar Leif begint met een riedeltje en plakt er steeds weer een noot aan en weer een tot het duidelijk wordt om welk nummer het gaat.

Een soort cadeau wat je heel langzaam aan het uitpakken bent. De rest van het zestal stelt vervolgens niet teleur en bezorgde mij zelfs een kippenvel moment. Dank daarvoor!

Ook de lang uitsponnen jams in een aantal andere nummer deden mijn bloed fors sneller stromen.

Na afloop had ik als souvenir voor de oren het laatste album mee willen nemen. Helaas uitverkocht.............en we snappen allemaal waarom!