Het is vandaag de geboortedag van deze Tulsa muzikant. Eigenlijk is Cale gewoon DE uitvinder van de Tulsa sound.
Cale heeft ene veertiental puike studio albums afgeleverd en als we het postuum verschenen Stay Around uit 2019 meetellen staat de teller op 15.
Gezien de lengte van zijn carrière misschien zelfs wat mager, maar Cale ging nooit voor kwantiteit maar altijd kwaliteit. Zo bevatten veel van zijn album maar amper een half uur muziek en het album Okie uit 1974 haalt dat niet eens.
Daar kwam we eens wat kritiek op maar de eigenzinnige Cale had daar maling aan. Het moest goed zijn voor Cale. Punt!
Van andere artiesten staan hier genoeg platen in de kast waarvan je denkt dat een nummer minder een veel beter album had opgeleverd.
Cale was goede maatjes met vakbroeder Eric Clapton en samen maakte ze in 2006 het heerlijke album The Road to Escondido. Ook is Cale een aantal nummers op de 3LP set Eric Clapton Live In San Diego. Dit laatste album dat in 2016 verscheen kwam helaas drie jaar nadat Cale van ons was heen gegaan.
Een ander album waar Cale aan heeft meegewerkt wat nog hoog op mijn verlanglijstje staat is The Super Duper Record of Super Heroes uit 1966.
Dat is een unieke samenwerking tussen Cale, The Allman Joys (dus met Duane en Gregg Allman) en Leon Russell. Hoeveel kwaliteit kan je proppen in één album?
Voor de geboortedag van Cale hou ik het even bij mijn drie favoriete albums van de master of The Tulsa Sound.
Wat een heerlijke sound is dat toch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten