Het is vandaag vrijdag de dertiende en het internet staat vol met lijstjes met muziek die het erg goed doen op een dag als vandaag. In m'n eigen collectie kon ik niet direct een nummer vinden wat perfect aansluit op dit thema. Uit m'n hoofd kom in niet veel verder dan het album V(5) van J.J. Cale met daarop zowel het nummer "Thirteen Days" als het nummer "Friday". Dat vond ik toch wat te mager.
Om muziek voor bij de koffie uit te zoeken die aansluit bij vandaag heb ik het over en andere boeg gegooid. Van een aantal artiesten ben ik eens gaan kijken wat hun 13e album is en of dat dan ook als een ongelukje gezien mag worden. Met 13e bedoel ik dan het 13e studio-album en het is gebruikelijk om live en verzamelalbums uit deze telling te houden.
Een leuke zoektocht en ik begin natuurlijk bij een aantal zeer productieve artiesten:
Het album Everybody's Rockin' van Neil Young uit 1983 wordt toch als een van z'n slechtste platen gezien. Platenbaas David Geffen was ook totaal niet happy wat Neil in die periode maakte en het kwam zelfs tot een rechtszaak. Neil won en dus de creatieve vrijheid, maar daarmee waren het nog geen goede albums.
Ook Neil's vriend Bob Dylan bracht met zijn 13e album niet een geweldig album uit. Daar was echt totaal geen sprake van creatieve drang. Het album dat in 1973 verscheen kreeg inspiratieloos de titel Dylan en werd gevuld met wat outtakes die dat voor een groot deel ook beter hadden kunnen blijven. De aardige vertolking van het nummer "Mr. Bojangles" is zeker moeite maar onvoldoende om dit album te redden.
Er is een best rijtje te maken van dertiende albums die misschien beter niet gemaakt hadden kunnen worden. Aan de andere kant zijn er dan weer een hele berg top bands die nooit aan dertien album zijn toegekomen. Denk aan The Beatles (12), Talking Heads (8), Led Zeppelin (8), The Police (5), Creedence Clearwater Revival (7), Steely Dan (9), Supertramp (11), Eagles (7) en Buffalo Springfield (3).
Het zal ook heel moeilijk zijn om over een heel lange periode het als band met elkaar uit te houden en ook nog eens voldoende creativiteit te genereren. Wie de namen hierboven ziet begrijpt dat het lastig is om überhaupt dertien albums te maken.
The Stones blijven een bijzondere band en ook met hun dertiende album is het net even anders gegaan. The Stones hebben immers tweemaal een dertiende album uitgebracht! Mensen die bang zijn om oud te worden zitten nu waarschijnlijk op het puntje van hun stoel, want met die tip kan je ook vast twee keer 18 worden!
Helaas is het veel eenvoudiger. In die jaren was het niet ongebruikelijk dat met name Britse band in de VS andere platen uitbrachten dan in de UK. Soms was er alleen een wijziging in de tracklist, maar bij de Stones werden er in de beginperiode in de VS zelfs twee extra albums uitgebracht.
Zo kan het gebeuren dat het album Goats Head Soup 1973 in de VS al het dertiende album was en in de UK stond de teller pas op 11. Op het Britse eiland en Europa moesten we tot Black & Blue uit 1976 wachten voor "onze" Stones teller op 13 kwam.
Zijn het dan ook allebei een ongelukje? Nee maar een kanttekening is toch op z'n plaats. Met Goats Head Soup haalde The Stones niet het onwaarschijnlijk hoge niveau van de vier voorgangers. Toch is Goats Head Soup een heel, heel goede Rock plaat. Van mij had het nummer "Angie" niet gehoeven. Dat vind ik echt een zeiknummer en heb het ook veel te vaak gehoord. Toch bepaald zo'n nummer tevens in heel hoge mate dat de eeuwigheidswaarde van een album als Goats Head Soup erg hoog is.
Dat kunnen we wat minder zeggen van dat tweede dertiende album. Black & Blue is geen slecht album maar het is vooral een kind van die tijd. Funky en zelfs wel een beetje Disco. Het paste geheel in die jaren en ik zie het vooral als een plaat om te overleven. Er waren in het tweede deel van de jaren 70 veel ontwikkelingen op het gebied van muziekstijlen en The Stones moesten even koers bepalen. In dat licht zie ik dit album en gelukkig werd opvolger Some Girls weer een echte Rock plaat met de bijbehorende hoge waardering.
Overigens de single "Fool To Cry" die van Black & Blue werd gehaald wist ik heel wat meer te waarderen dan "Angie".
Beide platen toch een must have voor echt Stones fans.
Vrijdag de 13e? Gewoon lekker koffie met twee platen van The Stones.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten