Emmylou Harris

Gister teruggekomen van een weekje wintersport. Een warm onthaal door de thuisblijvers, maar ik snak na zo'n week ook wel weer naar wat fatsoenlijke muziek.

Zelf ben ik niet zo van de apres-ski en alleen de muziek al zorgt dat ik mij er niet helemaal op mijn gemak voel. Ik mag graag een drankje drinken na het skiën, maar speel dan lekker Blues, Rock desnoods wat tamme pop.

 

Als ik dan keihard "MAX VERSTAPPEN", "MAX VERSTAPPEN", "MAX VERSTAPPEN" op een discobeat uit een kelder hoor komen hoef ik mij totaal niet te beheersen. Welk parallel universum we ons ook gaan voorstellen............ik loop echt voorbij.

Ook na drie refreinen van "Jan Pilleman Otze" wordt ik niet vrolijk, ondanks dat de muziek gepikt is uit de wat serieuzere hoeken van de muziek.

Uiteraard gun ik een ieder z'n plezier maar ik ben blij dat ik weer een stukje muziek mag draaien wat beter bij mij past.

In de auto zit ik dan 1200km lang te bedenken welke plaat ik als eerste ga draaien. Dat heb ik al vanaf het moment dat ik als puber mijn eerste koffergrammofoon had. 

Onderweg veranderd de keuze tientallen malen. Dat is echt van dat gedrag van een kind met 1 Euro in een snoepwinkel die maar niet kan kiezen.

De keuze is uiteindelijk gevallen op Emmylou Harris. Niet op één specifiek album maar gewoon een dozijn. Ik ben geen uitgesproken Country fan maar het werk van Emmylou kan ik echt geen genoeg van krijgen.

Als puber net al vele van mijn soort- en lotgenoten was ik uiteraard verliefd op Emmylou. Het uiterlijk van een godin en zingen als een engel................ je zou er haast gelovig van worden.

Verliefd is trouwens een understatement want ik had zomaar uit kunnen groeien tot een hele nare stalker..............

Emmylou is ontdekt door Gram Parsons die in 1973 veel en veel te jong (cynisch: hij haalde 27 club niet eens) overleed. Een gebeurtenis die haar zwaar aangreep, mede omdat ze zich toen pas echt realiseerde dat ze verliefd was op Gram.

Emmylou heeft een meer dan indrukwekkende catalogus bij elkaar gespeeld. Een carrière die begon in 1969 en 26 reguliere studioalbums heeft opgeleverd. Verder vier live albums, een kerstalbum en een groot aantal verzamelalbums.

Naast haar eigen solowerk heeft Emmylou met een zeer groot aantal artiesten samengewerkt. Zo heeft ze met Dolly Parton en Linda Ronstadt een tweetal albums gemaakt en verscheen van het drietal in 2016 een indrukwekkend verzamelalbum.

Met Linda Ronstadt maakte Emmylou in 1999 het schitterende album Western Wall: The Tucson Sessions. Smullen om deze twee nachtegalen aan het wek te horen.

Ook de moeite zijn de albums die Emmylou met Rodney Crowell heeft gemaakt.

Daarnaast is Emmylou te horen op een onwaarschijnlijk aantal albums van andere grote uit de muziek. Uiteraard op albums van Gram Parsons en Emmylou is ook te horen op albums van Bob Dylan, Neil Young, Elvis Costello, Willie Nelson, Sheryl Crow, Dan Fogelberg,Lucinda Williams en vele, vele anderen. 

Een indrukwekkende carrière en de lijst met prijzen wat Emmylou heeft gewonnen komt geen einde aan. Alleen bij de Grammy's haalde Emmylou al 48 nominaties waarvan ze er 14 wist te winnen en de lijst van Country prijzen is onwerkelijk lang.

Om de autobahn-stress (het viel mee) definitief de rug toe te keren heb ik vandaag gedoopt tot Emmylou-Harris-ontstress-dag................ Een dozijn uit de kast dan maar......