Chicago VIII

Ik was nog een vrij jong piepkuiken en ik wist Chicago al enorm te waarderen. Dan hebben we het over Chicago van voor de koerswijziging. Aanvankelijk speelde Chicago vooral Jazz Fusion, Jazz Rock maar na grofweg een tiental prima albums was daar ineens de disco. Toen ben ik afgehaakt terwijl ik nog niet volledig bekend was met hun "vroege" werk.

 

Zo kon het dan gebeuren dat het album Chicago VIII uit 1975 volledig aan mij voorbij is gegaan, terwijl het toch een prima album blijkt te zijn.

Afgelopen week een stapel platen gekocht via Marktplaats en deze VIII was onderdeel van een aantal heerlijke aanwinsten. 

De eerste luisterbeurt van VIII zit erop en het is gewoon een uitstekende Rock plaat. Alle zes de oorspronkelijke oprichters van de band zijn op dit album nog aan boord en staan dan ook garant voor het authentieke Chicago geluid.

Chicago werd in 1967 opgericht en bestaat nog steeds. Latere en recente albums ken ik niet wat niet wegneemt dat het toch eens een regenachtige middag waard is mij daar eens in te verdiepen. Want vier van de oorspronkelijk oprichters zijn steeds betrokken geweest en die disco zullen ze toch ook wel een keer zat zijn geweest........

 

VIII kan uiteraard niet op tegen het sublieme debuut Chicago Transit Authority uit 1969 of III,V en VI wat andere persoonlijke favoriete Chicago albums zijn. Toch past VIII prima in een Chicago collectie van het eerste uur. Het album VIII haalde in de VS de eerste plaats in de Billboard 200 en een platina status.

Voor een paar Euro is deze Chicago VIII een hele fijne aanvulling van de collectie. Hoes is niet super mooi meer maar het vinyl is als nieuw. Niet gek want een aantal nummers vragen toch wel wat aandacht van de luisteraar. VIII een plaat - en dat geldt voor veel albums van Chicago van het eerste uur - waar je even je tanden in moet zetten.

Een aantal nummers zoals het hitje "Old Days" luisteren lekker vlot weg, maar een nummer als "Ain't It Blue?" moet je echt wel een paar keer op kauwen. Complexe blaaspartijen die zich als ongeduldige Jazz scootertjes door het degelijke Rock verkeer manoeuvreren. Heerlijk...........

VIII krijgt van mij een 8.