Wie de twee albums op de foto ziet staan zal niet direct een verband kunnen leggen maar dat is er wel zeker. Het het is ook nog eens een grote gemiste kans.
Een gemiste kans voor Bonnie Lynn O'Farrell die in 1965 haar carrière als zangers was begonnen. Een paar jaar later ontmoet Bonnie Rock muzikant Delaney Bramlett. Nog geen maand later was het stel getrouwd. Vanaf dat moment gaat Bonnie ook door het leven als Bonnie Bramlett.
Een kleine zes jaar trok het stel als muzikaal duo op en werden daarbij geflankeerd door de beste muzikanten die er op dat moment waren.
Omdat de samenstelling van de band rond het tweetal veel weg had van een duiventil ging de band door het leven als Delaney & Bonnie and Friends.
Friends kon een ieder zijn maar het waren nooit prusters.
Het is meer dan een indrukwekkend rijtje muzikanten dat tussen 1967 en 1972 deel uitmaakte van dit bonte gezelschap: Duane en Gregg Allman, Leon Russell , Carl Radle, Jim Gordon, Jim Price, Dave Mason, Rita Coolidge, King Curtis, Eric Clapton, Bobby Whitlock, Jim Keltner, Bobby Keys, Gram Parsons en George Harrison en nog vele anderen.
Opvallende lezers zullen zien dat deze pool aan muzikanten ook de basis vormde voor bands als Derek & The Domino's. Ook de band waar Joe Cocker de Mad Dogs & Engishmen toer mee heeft gedaan komt - op initiatief van Leon Russell bijna volledig uit deze Friends band.
De band speelde vooral Bluesrock wat gezien de samenstelling niemand zal verbazen. De blonde Bonnie zorgde met haar Soulfull stem echter dat een flink portie Blue Eyed Soul werd ingebracht.
De jaren gaan tellen dus de stem van Bonnie is niet meer wat het geweest is, maar haar stem was altijd zeer indrukwekkend.
Dat was ook Mick Jagger opgevallen en Bonnie werd door de Stones gevraagd om op het nummer "Gimme Shelter" mee te zingen. Het nummer is de opener van album Let It Bleed wat het laatste album van de Stones is wat ze voor Decca opnemen.
Was het een ultieme oproep naar Decca? De liefde tussen de Stones en Decca waren echter definitief voorbij dus de Stones sluiten dit album af met "You Can't Always Get What You Want".
Blijft toch de vraag hoe was het nummer "Gimme Shelter" de geschiedenisboeken ingaan als niet Merry Clayton maar Bonnie Bramlett naast Jagger de tweede vocals voor haar rekening had genomen?
Laat duidelijk zijn dat Merry een zeer indrukwekkende prestatie neerzet die we niet hadden willen missen. Toch blijft het een boeiende gedachte hoe Bonnie het eraf had gebracht.
Een gemiste kans waar Bonnie best wel een kater van zal hebben. Het was immers niet Bonnie die van het aanbod van Jagger afzag. Het was haar man Delaney die ervoor ging liggen.
Bonnie was als jonge vrouw uit huis gevlucht voor haar vader en stiefvader. De relatie met Delaney was echter een even zo niet nog groter drama. Muzikaal maakte het stel echt het beste in elkaar los, maar als stel was het vooral voor Bonnie een lijdensweg.
Delaney weerhield Bonnie dus op alle manier van "Gimme Shelter".
Toch kwam uit dit huwelijk een kind en dochter Bekka beschikt over een zeer muzikale DNA. Bekka heeft onder andere een tijdje bij Fleetwood Mac gezongen.
Nadat Delaney en Bonnie uit elkaar waren hebben beide een niet onverdienstelijk solocarrière gehad. Beide hebben ook diverse solo-albums gemaakt die dik de moeite waard zijn. Delaney bleef wat meer in de Bluesrock hoek hangen, terwijl Bonnie naar mate ze ouder werd meer en meer met wat Jazz aan het flirten ging.
Delaney kwam in 2009 te overlijden aan een leverkwaal en Bonnie stond vrij recent nog wel eens op een podium, maar zal na een carrière van 56 jaar het ook wel een keer genoeg vinden.
Bonnie mag dan niet hebben meegezongen op Gimme Shelter maar in de jaren daarna is Bonnie onder andere te horen op albums van Joe Cocker, Eric Clapton, Emmylou Harris, The Allman Brothers, Rita Coolidge en Carly Simon.
Mooie prestaties maar "Gimme Shelter" zal voor Bonnie toch altijd als een gemiste kans voelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten