Afgelopen maanden veel op gravel (met de racefiets) gereden. Vandaag een rustdag en dan doen we toch een gravelplaat bij de koffie.
De stem van Lucinda klinkt ook als gravel, tikje rauw maar ook heel puur en vooral intens en ook een tikje opwindend.
Lucinda Williams zingt vooral Country Rock, Folk Rock, wat pure Rock en dus is Americana wel de beste duiding als we het op één woord moeten houden.
Lastig om haar slechts een enkele duiding te geven.
Omdat Lucinda zich niet in het standaard Country of Country Rock keurslijf liet duwen lag ze regelmatig overhoop met platenbonzen.
Lucinda is ook een behoorlijk eigenwijs meisje en dat is toch een van de betere eigenschappen als je iets creatiefs wilt uitbrengen.
Voordeel voor de fans van Lucinda is dat door het aantal albums wat ze gemaakt heeft een collectie Lucinda ook voor de minder krachtige beurs haalbaar is.
Totaal heeft Lucinda slechts 15 albums gemaakt. Maar het zijn allemaal 4-5 sterren albums.
De laatste (Good Souls Better Angels-2020) heb ik nog niet gehoord maar de muziekpers is in de volle breedte weer laaiend.
Haar eerste album kreeg aanvankelijk wat minder hoge cijfers omdat alle recensenten het album langs de standaard Country (Rock) lat legde.
Lucinda is niet een vrouw die je langs een standaard legt. Lucinda IS een standaard. Een standaard van een eigenzinnige invullen van varianten rond de muziekstijl Country.
Maar altijd rauwer, minder braaf, minder gelikt, scheutje Blues, schepje Rock en vooral overtuigend. Het is vooral mega authentiek.
Het album wat nu opstaat is wel mijn favoriete album van deze eigenzinnige tante.
Hoewel Lucinda geen mega commerciële successen heeft gehaald behoort dit album tot de beste 500 albums die er in dit deel van het heelal zijn gemaakt.
Welk lijstje we ook pakken en dit album ga je tegenkomen. Op zeker!
Nagenoeg alle teksten gaan over de liefde en het zou een geweldig album zijn om te dienen als storyboard voor een roadmovie.
Bij menig nummer waan je je binnen een couplet op de plek die bezongen wordt. Lucinda sleept je als het waren naar “het plaats delict”. Niet zozeer door de teksten maar haar overtuigde manier van zingen.
Toch even dan:
We used to drive
Thru Lafayette and Baton Rouge
In a yellow Camino
Listening to Howling Wolf
He liked to stop in Lake Charles
Cause that's the place that he loved
Did you run about as far as you could go
Down the Louisiana highway
Across Lake Ponchatrain
Now your soul is in Lake Charles
No matter what they say
Did an angel whisper in your ear
And hold you close and take away your fear
In those long last moments
Als ik dat Lucinda hoor zingen BEN ik in Lake Charles………….
Brrr wat een heerlijk album!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten