JLW

Joe Louis Walker draait al een paar jaartjes mee maar bracht dit jaar toch nog een nieuwe album uit. Voordeel is dat het album wat daarvoor is uitgekomen dan in de aanbieding gaat.
Daar maar even gebruik van gemaakt.
Het album Everybody Wants a Piece is van 2015, maar de geschiedenis van JWL gaat veel en veel verder terug.

Ik ben ooit op het spoor van JLW gekomen omdat hij bevriend was met de betreurde Mike Bloomfield. Bij Bloomfield was ik dan weer terecht gekomen door het briljante album Supersession waar hij kant 1 samen met Al Kooper vol speelt en op kant twee speelt Kooper met Stephen Stills.
Stills was de aanleiding dat ik een halve eeuw geleden dat album kocht, maar ik volg dan het spoor van de andere artiesten.
Dat leidde ooit tot een CD van Joe Louis Walker en heel wat uurtjes met JLW op Youtube.

JLW is ooit begonnen al sessiemuzikant en speelde oa met John Lee Hooker, Jimi Hendrix, John Mayall en Muddy Waters. Als je door zo’n keur aan artiesten wordt gevraag om mee te pingelen dan ben je echt meer dan een aardige gozer.
JLW zat dus al jong in de muziek, maar het maken van eigen albums bleef toch uit. Dat werd verder vertraagd door de dood van zijn vriend Mike Bloomfield.
Over de dood van Bloomfield heb ik al eens geschreven en de short version: Dood gevonden achter het stuur van z’n auto en nog steeds is niet duidelijk wat er gebeurd is.
Voor JLW een aangrijpende gebeurtenis en hij besloot muziek te gaan studeren en hij ging andere muzikanten begeleiden. Veel in de Gospel hoek maar de Blues bleef hij trouw.

Dat hij de Blues trouw bleef bezorgde hem ook een plek in The Blues Hall Of Fame. Eerder dan Eric Clapton en John Mayall. Mooie details zijn dat toch…………
The Blues Hall Of Fame is een initiatief van The Blues Foudation en ieder jaar worden een aantal artiesten in de Hall Of Fame opgenomen die gedurende hun hele carrière hebben laten zien tot de top van de Blues te horen. The Blues Foundation werkt samen met 100e Blues organisaties over de hele wereld zo ook met de Dutch Blues Foudation (Leiden?).

Eerste helft 80er jaren ontwikkelde JLW zich enorm. Als mens, kennis van muziek, vaardigheden op gitaar en zang, maar ook als producer en begeleider van andere muzikanten. Dat ook nog in diverse muziekstijlen.
Als je zo’n generalist bent dan kan het niet anders dat er ook een eigen album moet komen.
Dat kwam er eindelijk half de jaren 80 met de titel Cold Is The Night.
Inmiddels heeft JLW zo’n 25 puike albums gemaakt. Nagenoeg alles wat JLW op de plaat zet is pure Blues. Uiteraard elektrisch.

JLW blijft altijd flirten met andere muziekstijlen zoals Gospel, Soul, R&B en Jazz.
Op het album wat nu opstaat doet JLW wat de titel beloofd: Everybody Wants A Piece.
Op dit album wat meer toegankelijke Blues. Vleugje Rock, vleugje Pop en lekker laagdrempelig.
Voor Everybody!
Overigens weet JLW het zelf ook even niet getuigen het nummer Gospel Blues…………… Heerlijk nummer trouwens met zo’n orgeltje op de achtergrond.

Vaak ben ik op zoek naar complexe muziek, maar gewoon vier kantje lekker weg luisteren zonder toestanden is ook wel lekker. Zeker als dat gebaseerd is op krachtige en intense muziekstijlen.

Smullen maar dan geschreven als SMULLEN!

Minpuntje: de hoes ziet er toch een beetje uit of een neefje wat heeft zitten fröbelen.
Overigens binnenkant hoes is prima. Mooie foto van JLW en prima info.
Maar de buitenkant ziet er toch uit als een goedkope verzamelaar?
Knappe hoes weet ik altijd wel te waarderen. Dit is toch wat mager. Dat neemt niet weg dat het verder een heerlijk album is.