Het is vandaag de geboortedag van Roy Orbison. Uiteraard staan hier van deze geweldige zanger de nodige platen in de kast. Toch kies ik vandaag niet voor een solo album, maar voor zijn bijdrage aan de supergroep onder de supergroepen namelijk The Traveling Wilburys.
De band was een zogenaamd reizend muziekgezelschap van een vijftal muzikale broers en bestond uit:
"Nelson Wilbury" – George Harrison
"Nelson Wilbury" – George Harrison
"Otis Wilbury" – Jeff Lynne
"Lefty Wilbury" – Roy Orbison
"Charlie T. Wilbury, Jr." – Tom Petty
"Lucky Wilbury" – Bob Dylan
Het debuut album uit 1988 kreeg overal vijf sterren en behaalde in de VS driemaal (!!) platina. In Australië en Canada kon het gezelschap zelfs zes(!!) platina platen ophalen! Een bizarre prestatie voor vijf van die oude gediende.
Kort na het verschijnen van het debuut album "de broers" kwam Roy Orbinson te overlijden. Hij ontbreekt du op het tweede album dat opmerkelijk genoeg Vol. 3 als titel kreeg. Het tweede album van het gezelschap was volgens sommige liefhebbers een tikkie minder. Toch haalde ook dat album de platina status in landen als de VS, Canada en Australië.
De unieke stem van Orbinson voegt op het eerste album wel degelijk wat toen. Wat een heerlijke stem!
Orbison heeft een enorme catalogus bij elkaar gezongen.
Totaal maakte hij 24 reguliere studio albums en bracht hij 92(!!!!) singles uit. "Oh, Pretty Woman" is daarvan zijn grootste hit en die staat in Nederland van het begin ook in de Top 2000.
Wat een stem............wat een artiest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten