Duane's Brithday

Hij was inmiddels een oude man geweest maar waarschijnlijk nog steeds een van de beste gitaristen. Een snarentovenaar die in zeer korte tijd een enorme catalogus bij elkaar speelde.

In een paar jaar tijd speelde hij bij een groot aantal artiesten en begon hij met zijn broer Greg een van de meest iconische bands uit de Amerikaanse muziekgeschiedenis.

 

Over The Allman Brothers Band en over Duane heb ik al een groot aantal blog gemaakt. 

Daarom op deze speciale dan gewoon vier snelle tips:

 

Duane Allman Anthology Vol. 2 is net als voorganger Vol. 1 een dubbelalbum dat vol staat met nummers van andere artiesten waar Duane als gitarist was ingehuurd. De twee albums laten zo fraai zien (horen) dat Duane echt iedere muziekstijl beheerste.

 

Ook het album Fillmore West 1-31-71 is een dubbelaar en opgenomen slechts zes weken voor de legendarische set Fillmore East. Deze Fillmore West is iets minder Jazz dan het legendarische Fillmore East album.
Fillmore East blijft natuurlijk DE benchmark als het om live albums gaat, maar deze Fillmore West is strikt genomen voor veel luisteraars iets toegankelijker. Mede daardoor een mooie aanvulling op Fillmore East en wel heel bijzonder dat dit album bijna 50 jaar op de plank is blijven liggen.

 

Eat a Peach is ook een dubbel album en deels studio opnames en deels een aantal live opnames. Het album is gemaakt na het dodelijke ongeluk van Duane. Daardoor zijn de studio opnames met de overgebleven leden gemaakt want er was uiteraard nog geen vervanger voor Duane. Op de live opnames horen we Duane nog wel waaronder op de ruim een half uur lang "Mountain Jam".

Zo'n jam was aan Duane wel toevertrouwd maar luister eens naar de versies van "Trouble No More" en "One Way Out". De Allman Bros op haar best en Duane neemt de band geweldig op sleeptouw.

 

Deze Allman sessie vandaag ga ik afsluiten met het album Duane & Greg Allman. Misschien wel een van de pareltjes in mijn collectie. Het album bevat demo's van het tweetal uit 1968. Een jaar dus voor The Allman Brothers echt van start gingen. Niet gepolijst maar pure muziek. Niet een producer die er te lang met z'n vingers aangezeten heeft. The Allmans zoals ze ook live speelde. Puur, puur en nog eens puur..........

Melissa is een van mijn favoriete nummers van de band en op dit album een vroege demo. Gewoon zo op tape gezet...............wat een schoonheid moet Melissa zijn, want het nummer blijft keer op keer voor kippenvel zorgen. Zeker in deze pure versie..............

Duane...............wat een gitarist en wat een inspirator was het toch.............