Atomic Bom Day

6 augustus 1945 om 8:15 plaatselijke tijd ontplofte de uraniumbom Little Boy boven Hiroshima. Het resultaat waren en zijn nog steeds misselijkmakende cijfers. Direct bij de explosie kwamen zo'n 80 duizend Japanners om het leven. Het aantal dodelijk slachtoffers zou nog verdubbelen door de vele gewonden die aan hun verwondingen overleden of als gevolg van stralingsziekte.

Deze vreselijke aanval was voor de Japanse regering nog geen aanleiding om te capituleren. Daarop besloten de Amerikanen om een paar dagen later een twee aanval te doen. Dit keer ging het om een plutoniumbom welke op Nagasaki werd afgeworpen. Hoewel minder slachtoffers dan bij Hiroshima ging het hier ook om horror aantallen. Gruwelijk detail is dat Nagasaki eigenlijk helemaal niet het doel was. De misselijkmakende aanval was immers gepland op de stad Kokura.

In Kokura bevond zich een deel van de Japanse oorlogsindustrie. De vele burgerslachtoffers die met de inzet van een dergelijk bom zouden vallen kan je natuurlijk nooit stelen dat het dan om een strategisch doel ging.

Amerika wilde maar één ding en dat was de Japanse regering met veel slachtoffers onder druk zetten. Na de tweede bom wisten de Japanners zich gelukkig over hun trotst te zetten, anders waren er zeker nog meer gruwelijke aanvallen gekomen.

Over bovenstaande gebeurtenissen en de dreiging van nucleaire oorlogsvoering zijn honderden zo niet duizenden songs gemaakt.
Of het helpt zal de geschiedenis gaan leren. Begin dit jaar bij het uitbreken van de oorlog in Oekraïne blogde ik mijn zorg over een mogelijke inzet van kernwapens door Rusland.

Dat was toen aanleiding om "A Hard Rain's Gonna Fall" van Bob Dylan tevoorschijn te halen. Vandaag bij Atomic Bom Day kies ik voor "Let Me Die In My Footsteps" eveneens van Dylan.
Zeker net zo indrukwekkend en de nummers hebben alles met elkaar te maken. "Let Me Die In My Footsteps" was aanvankelijk bedoeld om op de Freewheelin' Bob Dylan (1962) te komen maar werd op het laatst vervangen door "A Hard Rain's Gonna Fall".

Beide een meesterwerkje en fans moesten het tav "Let Me Die In My Footsteps" met matige bootlegs doen. TMOQ bracht zelfs een bootleg uit met die titel.
Gelukkig kwam in 1991 een officiële versie op The Bootleg Series Volumes 1–3 (Rare & Unreleased) 1961–1991. Een latere - maar veel kortere - versie van deze aangrijpende song vinden we op de Witmark Demos die in 2020 verschenen.

Voor een dag waar we terugdenken aan een van meest gruwelijke gebeurtenissen kies ik voor de versie welke te vinden is op de bootleg Finjan Club.

Laat het nooit meer gebeuren............