Deze dag wordt ook wel weer voor de 15e keer gehouden. Al dit soort dagen zijn natuurlijk flauwekul maar ik vind het een heerlijke manier om met paardensprongen door mijn collectie te gaan.
In eerste instantie op een vaste datum, maar na een paar jaar gingen werkgevers blijkbaar klagen en is de dag steevast op de eerste vrijdag van augustus.
Mooi om dan te combineren met de vrijmibo. Toch?
De dag kent zelfs een officiële website met allerlei weetjes over het gouden vocht. Zelf ben ik niet meer zo'n bierdrinker. In m'n militaire dienst dan weer wel. Toen heb ik waarschijnlijk meer bier gedronken dan de alle jaren die volgde.
Als ik in België een tocht heb gefietst mag ik graag één knap Belgisch biertje drinken maar dat is het wel een beetje.
Over bier ga ik geen college geven en dus maar snel naar de muziek. Het viel mij bij het zoeken zwaar tegen. In mijn collectie slechts een paar nummers met bier (beer) in de titel. Echt maar een paar.
Whisk(e)y doet het een stuk beter in mijn collectie en dat komt goed uit want daar spuug ik echt niet in.
Toch een pareltje met bier gevonden en wel het nummer "One More Glass of Beer" van Steve Forbert. We vinden het op het album Little Stevie Orbit uit 1980. Het is het derde album van Steve en het bleef een beetje achter bij de twee eerdere uitstekende albums. Hier zien we duidelijk de druk van de platenmaatschappij die realiseren goud in handen te hebben en proberen dan de productie op te voeren.
Als het om creatieve processen gaat is druk opvoeren echt een slecht idee.
Dat neemt niet weg dat het album Little Stevie Orbit een prima traktatie voor de oren is, alleen ik denk dat de meeste liefhebbers de voorgangers beter zullen vinden.
Steve werd al snel door de pers betiteld als de nieuwe Bob Dylan. Dat zijn wel hele grote schoenen om in te gaan staan. Ook is Steve wel eens betiteld als de kleine Spingsteen die op zijn buurt in het begin van z'n carrière ook al voor de nieuwe Dylan was uitgemaakt.
Het is gewoon een goed idee om Bob, Bruce en Steve gewoon te waarderen voor wie ze zelf zijn en wat ze zelf maken. De eerste twee hebben wereldwijd een megastatus verworven terwijl Steve - zeker hier in Nederland - in de schaduw is blijven staan.
Dat is toch een beetje onbegrijpelijk en ook wel jammer. Steve speelt Folk, Rock, Pop en Americana en ook nog op een heel toegankelijke wijze zonder dat het overgeproduceerd is.
Sinds zijn start als muzikant heeft Steve ruim 20 prima albums gemaakt. Om de paar jaar komt Steve met een album en dat deed hij zelfs in de periode dat hij zwaar ziek was. In 2017 werd er bij Steve kanker ontdekt. Een zware operatie, chemo gaven hem echter niet alleen heel veel hoop maar ook uitzicht om een volledige genezing. De schijnbaar altijd opgewekte Steve vierde dat in 2018 met een juweel van een album The Magic Tree.
Alleen de schitterende hoes is al de moeite waar!. Een album dat het verdient om heel veel aandacht te krijgen. Om de een of andere duistere reden krijgt Steve niet de aandacht die hij op basis van zijn muzikale kwaliteiten zou verdienen.
Gelukkig wat platen van Steve staan en als ik dit zo zit in te tikken met het album Little Stevie Orbit op de achtergrond popt er maar één vraag op:
"One More Glass of Beer or One More Album of Steve?"
Het antwoord is inmiddels bekend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten