Al vaker heb ik de stelling gedropt dat je eigenlijk nooit teveel live-albums van The Allman Brothers Band kan hebben.
Het is ook eigenlijk een van de weinige dingen op vinyl die ik echt vrij enthousiast verzamel. Niet dat ik tegen iedere prijs maar een album toevoeg aan de collectie.
Dat is ook nergens voor nodig. Gewoon een beetje rondkijken (zoeken is een deel van de lol) en dan kom je regelmatig wat tegen voor een heel schappelijke prijs zoals deze Live At Omni, Atlanta.
Nieuw in seal voor minder dan 20 Euro is voor mij een heel acceptabel financieel offer.
Want bij de Allman Brothers weet je als het om een live-album gaat bijna zeker dat het geen miskoop is. Daarnaast vind ik het heerlijk om verschillende versies te vergelijken van Allman Brothers klassiekers zoals "One Way Out", "Ramblin Man" en vooral "In Memory Of Elizabeth Reed".
Live At Omni is opgenomen in Atlanta op 2 juni 1973. Dat is dus nadat Duane Allman en Berry Oakley al naar de Southern Rock hemel waren vertrokken. Het optreden is dus in een periode dat de band zich als het ware opnieuw moest uitvinden.
Hoewel het hier om een bootleg gaat is de kwaliteit van meer dan behoorlijk tot goed. Wat echter belangrijker is dat we hier een line-up van The Allmans horen die het verlies werkelijk van zich af staan te spelen.
Het concert is gehouden kort voor het verschijnen van het studio-album Brothers & Sisters. Een aantal van de nummers die we vinden op deze liveset staan op Brothers & Sisters en waren op die tweede juni in 1973 voor het publiek dus nieuw materiaal.
De mannen geven in het Omni Coliseum het beste van zichzelf. Heerlijk is het hoe er bij "One Way Out" er maar drie noten gespeeld hoeven te worden om het publiek massaal enthousiast te laten reageren.
Het Omni Coliseum bestaat overigens niet meer. De hal werd vooral gebruikt voor basketbal wedstrijden maar werd ook ingezet voor andere evenementen zoals zaalvoetbal en heel veel Rock concerten.
In totaal zijn er in de Omni honderden concerten gegeven met The Grateful Dead als koploper met maar liefst 24 optredens.
In 1997 ging het gebouw met het kenmerkende "eierdoosdak" tegen de vlakte.
Dan zal er vast iemand zijn die dan zegt: "Gelukkig hebben we de foto's nog". Ik maak daar liever van: "Gelukkig hebben we de tapes nog".
Van die tapes hebben van de 13 nummers die de Allmans die dag speelde slechts zes dit album gehaald. Hopelijk gaat iemand met de resterende tapes nog eens wat leuks doen. Dan het liefst op een officieel label....
Bij dit album gaat het om de eerste uitgave van het vage platenlabel DBQP dat de afgelopen drie jaar zo'n 50 bootlegs heeft uitgebracht.
Het album verscheen in 2018 en DBQP heeft onder meer live-albums van Led Zeppelin, Jimi Hendrix, Can, Soft Machine, Eric Clapton en Deep Purple in haar collectie zitten.
Blijft een vage business dit soort labels wat niet wegneemt dat ik blij ben met deze aanvulling van de collectie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten