De vraag is of dit wel een feestje waard is? Byrdmaniax verscheen precies 50 jaar geleden. Zoals bij een album van The Byrds gebruikelijk was werd daar enorm naar uitgekeken.
Ieder beginnend bandje die met een dergelijk album op de proppen was gekomen had beslist een schouderklopje gekregen. The Byrds echter niet!
Van The Byrds - die in 1971 toch een gearriveerde band waren - werd echt wel wat anders verwacht. Wat mij betreft is Byrdmaniax het minste album van The Byrds. Ik ken echter genoeg mensen die dat juist van het album Sweetheart Of The Rodeo vinden.
The Byrds hebben natuurlijk toch wel wat muziekstijlen gespeeld en dat weet niet ieder te waarderen. Wie van de pure Rock houdt vindt Sweetheart Of The Rodeo waarschijnlijk mierzoete Country terwijl het toch de geboorte van de Country Rock is.
Andere horen dan weer liever de Folk nummers van The Byrds en weer anderen vallen helemaal in zwijm voor de meer Psychedelische nummers.
Zelf heb ik een vrij brede muzieksmaak en weet enorm te waarderen als artiesten en bands experimenteren, maar Byrdmaniax is mijn mist gedraaide album van de heren.
Het album opent nog best lekker met "Glory, Glory". Een Gospel Rock nummer wat eigenlijk wel heel lekker in het gehoor ligt. Ik ben niet gelovig maar als in de kerk alleen maar dit soort muziek gespeeld wordt ga ik een regenachtig dagje in de kerk prima volhouden.
De tekst van zo'n Gospel nummer laat ik dan maar even aan mij voorbij gaan maar muzikaal is het prima. Het was dan ook de tweede singel die van dit album werd getrokken.
De eerste single die van het album werd gehaald is "I Trust (Everything Is Gonna Work Out Alright)" geschreven door Roger McGuinn. Niet echt slecht maar als het koor aanzet is het toch een beetje te braaf. Beide singles werden dan ook geen hit.
Ook het nummer Kathleen's Song is een voorbeeld van braaf en te netjes. Producers Terry Melcher en Chris Hinshaw hebben zich iets teveel met het geheel bemoeid en een veel te clean album afgeleverd.
The Byrds zijn ondanks de diverse wisselen over het algemeen een heel authentieke band geweest en dat gaat op dit album teveel verloren. Teveel willen poetsen en polijsten!
Voor wie zich een weg wil zoeken in de catalogus van The Byrds doet zichzelf echt wel een plezier om niet met dit album te beginnen.
Vijf prima albums van The Byrds om mogelijk wel mee te beginnen zijn (volgorde releasedatum)
- Mr. Tambourine Man (1965) - Folk Rock
- Fifth Dimension (1966) - Folk Rock, Psychedelische Rock
- Younger Than Yesterday (1967) - Psychedelische Rock,, Folk Rock, Rock
- The Notorious Byrd Brothers (1968) - Psychedelische Rock,
- Sweetheart of the Rodeo (1968) - Country Rock
Geen opmerkingen:
Een reactie posten