We spreken bijna van een wonder, maar Keith doet er vandaag weer een jaartje bij. Ik kan me goed herinneren dat er ruim 40 jaar geleden in een muziekblad een lijst stond met muzikanten die niet erg oud zouden worden; een wat bizar top 10-lijstje trouwens.
De veronderstelde lifestyle van Keith kan natuurlijk nooit een inspiratie zijn om je gezondheid niet serieus te nemen. Dat neemt niet weg dat leven als een monnik ook geen garantie is om ouder te worden. Het líjkt hooguit langer te duren.
Keith Richards is, samen met Mick Jagger, na het wegvallen van medeoprichter Brian Jones al vele jaren de drijvende kracht achter The Rolling Stones. Een enorme carrière, en bizar hoe de chemie met Jagger is gebleven. Ja, ze hebben weleens over de grond liggen rollen, maar toch is het uniek hoe twee van zulke toppers de samenwerking zo lang hebben weten vorm te geven.
De catalogus die Keith met de Stones heeft opgebouwd is enorm. Om toch een paar nummers te noemen waar Keith op gitaar lekker losgaat: "Jumpin’ Jack Flash", "Street Fighting Man", "Gimme Shelter", "Satisfaction", "Tumblin' Dice" en een van mijn favoriete gitaarnummers: "Brown Sugar".
Keith heeft op alle albums van de Stones meegespeeld, maar heeft ook een paar uitstekende soloplaten gemaakt. Vooral het album Talk Is Cheap mag er wezen; daar is vrij recent een zeer fraaie box van uitgekomen. Omdat er van de Stones bijna iedere maand wel iets uitkomt, laat ik zo’n box meestal in de winkel liggen. Alleen aan het bijhouden daarvan heb je al een dagtaak!
Fanatieke Stones-fans met wat meer budgettaire ruimte zullen beslist smullen van zo’n box. Ik heb de Stones-platen zelf weer eens uit de kast getrokken en Exile on Main St. blijft toch een van mijn favoriete albums... wat een heerlijk album is dit toch!
Nou, als Keith jarig is, lijkt me dat er maar één mogelijkheid is: Proost!
De veronderstelde lifestyle van Keith kan natuurlijk nooit een inspiratie zijn om je gezondheid niet serieus te nemen. Dat neemt niet weg dat leven als een monnik ook geen garantie is om ouder te worden. Het líjkt hooguit langer te duren.
Keith Richards is, samen met Mick Jagger, na het wegvallen van medeoprichter Brian Jones al vele jaren de drijvende kracht achter The Rolling Stones. Een enorme carrière, en bizar hoe de chemie met Jagger is gebleven. Ja, ze hebben weleens over de grond liggen rollen, maar toch is het uniek hoe twee van zulke toppers de samenwerking zo lang hebben weten vorm te geven.
De catalogus die Keith met de Stones heeft opgebouwd is enorm. Om toch een paar nummers te noemen waar Keith op gitaar lekker losgaat: "Jumpin’ Jack Flash", "Street Fighting Man", "Gimme Shelter", "Satisfaction", "Tumblin' Dice" en een van mijn favoriete gitaarnummers: "Brown Sugar".
Keith heeft op alle albums van de Stones meegespeeld, maar heeft ook een paar uitstekende soloplaten gemaakt. Vooral het album Talk Is Cheap mag er wezen; daar is vrij recent een zeer fraaie box van uitgekomen. Omdat er van de Stones bijna iedere maand wel iets uitkomt, laat ik zo’n box meestal in de winkel liggen. Alleen aan het bijhouden daarvan heb je al een dagtaak!
Fanatieke Stones-fans met wat meer budgettaire ruimte zullen beslist smullen van zo’n box. Ik heb de Stones-platen zelf weer eens uit de kast getrokken en Exile on Main St. blijft toch een van mijn favoriete albums... wat een heerlijk album is dit toch!
Nou, als Keith jarig is, lijkt me dat er maar één mogelijkheid is: Proost!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten