Want Tutto Live van Gianna Nannini is natuurlijk een van de beste live rock albums. Maar de keuze is toch gevallen op California.
Hartverscheurend liefdesverdriet en dit album heeft me door menig slechte nacht gehaald. Doorgaans in combi met goedkope whisky.
De uitvoering van Me and Bobby McGee is echt zo, zo, zo bizar goed.
Maar Goodbye my hart mag er ook zijn:
È stata libertà Si incontra per un giorno
Gente come noi
Come noi come noi come noi
Good bye my heart
A te che vieni e a te che vai
Good bye my heart
È stato bello comunque è stato quel che è stato
Domani non ti prendo per mano
Mooi toch? Als ik nog eens een prijs van een paar miljoen win koop ik geen Ferrari of een boot. Ik ga dan een paar projecten doen waar ik nu geen budget voor heb.
Ik herstel dan de Trofeo Baracchi Adopteer een schildpadstrand op Bonaire Neem gitaarles van Ry Cooder Organiseer een enorme (ik bedoel enorm) pasta party Publiceer een onderwater fotoboek En…………...ik ga een roadmovie maken.
En ALLE nummers van dit geweldige album komen aan bod. Ik heb ooit een essay over liefdesverdriet geschreven wat ik had opgehangen aan een roadmovie-achtig verhaal met deze muziek op de achtergrond. Ging van Milaan naar San Remo………….what else ?
Dat zou ik dan verbouwen in een rit van Baton Rouge (New Orleans) naar Californië. Heb je namelijk dik 2000 mijl om alle varianten van liefdesverdriet lekker clichématig uit te spinnen.
Enige ander nummer zal de intro zijn dat we in de openingsscène een begrafenisstoet met die prachtige New Orleans dixie. Dan de eerste flashback hoe ze in New Orleans zijn beland.
Ja de kenners weten het al………………… Platzak in Baton Rouge en liften naar New Orleans……….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten