De recent gestopte Buddy wordt vandaag 88 maar ondanks die leeftijd stond hij vrij recent nog op het podium. Menigeen zou daar voor tekenen. Zelf ervaar ik doorwerken na mijn pensioen ook als iets positief, maar niet een ieder is dat gegeven. Bij fysiek heel zware banen zal dat niet lukken en sommige mensen hebben ook gewoon pech met hun gezondheid. Buddy is echter op het oog altijd blakend van gezondheid geweest.
Buddy werd geboren in Lettsworth//(Louisiana) en kreeg op z'n 17e z'n eerste elektrische gitaar en Buddy mogen hem wel beschouwen als een van de meest diverse moderne bluesartiesten.
Op z'n 21 pakte Buddy zoals zovele de trein (mooie verwijzing op de hoes van het album The Blues Is Alive And Well) naar Chicago. Niet alleen muzikanten trokken die kant op, maar veel Afro Amerikanen vluchten min of meer weg uit The Deep South.
Mensen met een kleur werden daar zwaar gediscrimineerd, genegeerd, vernederd en velen zijn zelfs opgehangen. De Ku Klux Klan zwaaide in het zuiden de scepter en een vlucht naar het noorden was voor veel Afro Amerikanen een kwestie van overleven.
Hoe gruwelijk de motivatie ook was heeft deze volksverhuizing een enorme boost gegeven aan de ontwikkeling van de moderne Blues en alle muziekstijlen die daar wortels hebben liggen.
Hoewel ik redelijk wat vinyl van Buddy heb gaat als arbeidsvitaminr een cdtje op. CD komt uit de nalatenschap van mijn vorig jaar overleden schoonvader. Was best opmerkelijk hoeveel (oude) Blues hij had staan. De laatste jaren draaide hij eigenlijk geen CDs meer. Opstaan en bukken ging moeilijk en de radio vond hij ook prima.
Hoewel ik nog maar een zeer beperkte CD-collectie heb, zijn deze blues CD's met heel veel liefde in m'n collectie opgenomen.
Buddy Happy Birthday
Geen opmerkingen:
Een reactie posten