Het derde album van deze alleskunners viert vandaag haar 50e verjaardag. Helaas heb ik het album niet als los exemplaar maar wel in de serie 2 Originals Of....
Deze serie verscheen halverwege de jaren 70 speciaal voor de Europese markt. Van bands/artiesten die bij labels als Atlantic en WB waren aangesloten zoals Led Zeppelin, Neil Young, Stephen Stills, The Doors, The Allman Brothers en Yes werden twee albums in één klaphoes aangeboden tegen een scherpe prijs.
De buitenzijde van de hoes kreeg in alle gevallen een wat artistiek motief, maar had niet veel met de oorspronkelijke ontwerpen te maken. Aan de binnenzijde van de hoes stond dan links en rechts de voorkant van oorspronkelijke twee hoezen afgebeeld.
In die jaren een prima manier om een collectie uit te bouwen. Al mijn vriendjes in die tijd hadden wel een paar albums uit deze serie.
De 2 Originals Of Little Feat bevat het prima debuut album uit 1971 en het derde album wat vandaag haar 50e verjaardag viert.
Little Feat is in Nederland niet heel erg bekende en daar doen veel muziekliefhebbers zich wel flink tekort mee. Zoals ik hierboven al aangaf zijn het alleskunners. Probeer dit jarige album maar eens te oormerken met één enkele muziekstijl?
Rock? Southern Rock? Bayou Funk? Swap? Laidback? Folk Rock? Blue Eyed Soul? Louisiana Blues? Country Rock?
Zelf hou ik het op een heerlijk blend van een groot aantal muziekstijlen die in de Deep South hun oorsprong hebben gevonden. Opmerkelijk want Little Feat komt oorspronkelijk uit Californië.
Strikt genomen is Little Feat het gevolg van een "ontslagronde" bij Frank Zappa. Zowel zanger/gitarist Lowell George als bassist Roy Estrada kwamen bij Zappa vandaag toen ze in 1969 het startschot gaven voor Little Feat.
Ondank de nodige wisselingen bestaat de band nog steeds, maar de betere albums zijn echt wel in de eerste 10 jaar gemaakt. Onder die albums een aantal pareltjes met deze Dixie Chicken als absoluut hoogtepunt in de zeer rijke historie van Little Feat.
Deze Dixie Chicken staat ook steevast in lijstjes als de 1000 beste albums. Smaken verschillen maar er zullen maar weinig mensen zijn die dit geen lekkere muziek zullen vinden.
Mega relax zonder dat het ooit slap wordt. Fenomenale zang en het neusje van de zalm aan muzikanten. Geen brei aan geluid maar alles mooi in harmonie.
Leuk detail: als backing vocals horen we Bonnie Bramlett en Bonnie Raitt.
Dit album is beslist laagdrempelig en maakt het de luisteraar niet erg moeilijk. Daarom is het ook extra opmerkelijk en vooral jammer dat Dixie Chicken niet bij een breder publiek bekend is.
Wie het niet kent doet z'n oren echt een plezier het eerdaags eens te streamen en zal ontdekken dat 50 jaar helemaal niet oud is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten