Wie wat vaker op deze blog komt weet dat ik zelf geen groot fan van The Beatles ben. Dat heeft met twee dingen te maken: de stem van Paul McCartney en als geheel vond ik het teveel een marketingmachine. Een machine die geforceerd bij elkaar bleef door toedoen van Epstein. Toen Epstein wegviel vielen de Beatles uiteen als de USSR die ze al eens zo fraai hadden bezongen.
Als ergens alleen maar een scheur in zit geniet dan van het licht dat binnenkomt heeft Leonard Cohen ons geleerd. Als iets echt gebroken is omdat het beter is dat partijen niet meer met elkaar verder gaan is berusting en accepteren echt de beste medicijn.
Geforceerd de boel weer samen voegen is goed voor relatietherapeuten, mediators, advocaten, onderhandelaars en niet te vergeten de wapenfabrikanten zoals we de afgelopen weken pijnlijk hebben mogen aanschouwen.
Oorlog is nog nooit een oplossing geweest en met dictators die er een beginnen loopt het uiteindelijk ook slecht af. Vaak is dat echter voor heel, heel, heel veel mensen veel en veel te laat.
Het is natuurlijk gruwelijk om in die oorlog te zitten en een ieder die aan de zijkant zit zal nauwelijks om kunnen gaan met de machteloosheid die deze crisis met zich meebrengt.
Steunen waar kan maar ons ook ontspannen waar kan. Zelf fiets en wandel ik graag en - die zagen jullie vast niet aankomen - ik draai graag platen.
Toch een album van een van de Beatles. Uiteraard niet van Paul McCartney. Sommige vrienden proberen mij te overtuigen dat Paul wel ok is. Ik denk dat het een geweldige buurman is maar z'n stem trek ik niet. Sommige mensen vinden dat koriander naar zeep smaakt. Ik vind het heerlijk en snap niet dat iemand koriander niet lekker vind.
Laten we afspreken dat ik niemand koriander door z'n keel ga duwen, maar prop bij mij dan niet Paul McCartney in m'n oren.
Zelf ben ik wel een groot fan van George Harrison en John Lennon solo kan ik ook waarderen. Lennon heeft natuurlijk met "Imagine" een van de meeste beklijvende - en op dit moment passende - nummers gemaakt en wat een spot on tekst:
Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion too
Imagine all the people
Living life in peace
You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will be as one
But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will be as one
"Imagine" is op dit moment een makkelijke keuze maar ik kies voor vandaag als vredeslied voor "Give Peace a Chance". De opzwepende samenzang reflecteert op indrukwekkende wijze de behoefte die ik nu voel:
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
All we are saying is give peace a chance
"Imagine" en "Give Peace a Chance" zijn beide te vinden op deze prima verzamelaar van John Lennon uit 1982. Het album The John Lennon Collection verscheen twee jaar nadat Lennon werd vermoord.
Bizar detail: de foto's op de cover en achterzijde van de hoes zijn gemaakt door de bekende fotografe Annie Leibovitz een paar uur voor Lennon werd vermoord.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten