Slowhand zoals Eric Clapton ook wel wordt genoemd wordt vandaag 77 jaar. 40 jaar geleden zouden we dat een enorm respectabele leeftijd voor een rockartiest hebben gevonden. Met name de artiesten die de jaren 60 en 70 hebben meegemaakt blonken niet uit in een enorm gezonde levensstijl en Clapton was daar geen uitzondering op.
Over Clapton zijn tientallen boeken geschreven dus het is een kansloos traject om een blogje te maken om even de carrière van Eric neer te zetten. Om het mijzelf makkelijk te maken beperk ik mij op zijn verjaardag te vieren tot een persoonlijke top 10:
Layla (1970)
Onmiskenbaar een van z'n beste nummers en opgenomen met de band Derek and the Domino's. Duane Allman horen we op steel-guitar en hij rekende bij het verlaten van de studio cash af zonder zich te realiseren aan welk meesterwerk hij had meegewerkt.
Sunshine of Your Love (1967)
Samen met het powertrio Cream en wat hebben deze gasten een geweldige muzikale erfenis in zeer korte tijd op weten te bouwen.
White Room (1968)
Mogelijk nog iets bekender dan "Sunshine of Your Love" en een meer dan behoorlijke hit voor deze supergroep.
Little Wing (1970)
Clapton in de huid van Jimi Hendrix. Ik ben niet van het loket om beide gitaar grootheden met elkaar te vergelijken omdat hun stijl toch iets te ver uit elkaar ligt.
Bell Bottom Blues (1970) -
Heerlijke muzikale en meeslepende song. Door Clapton zelf geschreven en dit is zo'n nummer dat had in plaats van vijf minuten ook een hele LP kant mogen duren.
Net als "Layla" en "Little Wing" is het te vinden op de geweldige dubbelaar Layla And Other Assorted Love Songs.
Crossroads (1968)
Het begrip Crossroads is bijna iets heiligs in de Blues muziek. Dat heeft alles te maken dat blueslegende Robert Johnson z'n ziel op het kruispunt van de huidige Route 61en 49 aan de duivel zou hebben verkocht om beter gitaar te kunnen spelen. Samen met Cream speelde Eric het in de Fillmore East en kwam het op het album Wheels On Fire.
Motherless Children (1974)
Dit schitterende nummer is een traditional zoals dat met een mooi woord heet. We vinden het op het album 461 Ocean Boulevard. Gek genoeg is dat pas Eric's tweede officiële solo-album. Daarvoor speelde hij immers bij The Bluesbreakers, The Yarbirds, Blind Faith en Derek and the Domino's.
Sign Language (1976)
Geschreven door Bob Dylan die op dit nummer ook zijn muzikale bijdrage levert. Toen ik dit nummer voor het eerst hoorde had ik maar één wens: laat Eric en Bob samen een album maken. Het is op de een of andere manier een geweldige combinatie die wat mij betreft naar meer smaakte
Tears In Heaven (1992)
Ik twijfel of dit in de top 10 moet staan. De emotionele lading van dit nummer is natuurlijk enorm groot en hoe Clapton het nummer bij een Unplugged vertolkte is groots. Heel groots.
Het is met name die vertolking die mij heeft doen besluiten het in deze top 10 op te nemen. Een kind verliezen is het meeste gruwelijk wat een mens kan overkomen. Dat iemand daar een lied of gedicht over maakt snappen we allemaal...............het dan echter voor een live publiek zo magistraal vertolken is toch wel heel uniek.
Cocaine (1977)
Ook bij dit nummer twijfelde ik of het in mijn Clapton top 10 moet komen. Het is een nummer van J.J. Cale en een aanklacht tegen het gebruik van deze verwoestende troep. Clapton heeft daar een prachtige eigen versie van gemaakt die helaas een soort van meezinger is geworden.
Clapton heeft een onwaarschijnlijke catalogus bij elkaar gespeeld en met groot gemak maak ik een Clapton top 25 en zelfs Clapton top 50. De top 10 die hier boven staat zal echter bij de meeste Clapton fan al dik in de smaak vallen.
Eind vorig jaar bracht Clapton een dubbel live album uit dat gemaakt is in de lockdown sfeer. Dus geen stadion vol. Ik heb nog niet alles gehoord maar het is een wat ingetogen album wat eigenlijk prima past bij de bizarre periode waarin we zaten.
Wat ik tot nu toe gehoord heb klinkt prima en Eric mag vandaag dan 77 worden hij kan nog een prima stukje muziek maken.
Eric Happy Birthday!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten