vrijdag 18 februari 2022

Ringwear

Dit heeft niks te maken met het dragen van een ring. Ook niet dat je ring versleten is en dat het einde van je huwelijk nabij zou zijn.
Ringwear is niks meer dan de visuele afdruk van een plaat aan de buitenkant van de hoes. Soms is een hoes zo dun dat er een reliƫf ontstaat, maar meestal is het vooral dat de hoes slijt op de plaats waar de rand van de plaat zit.
Voor mij persoonlijk is een hoes een heel belangrijk onderdeel van het spelletje "plaatjes draaien". Sinds vijf jaar ben ik weer heel serieus bezig met LP's. Tegenwoordig zeg je dan heeft deftig vinyl.
 
Ik probeer het liefst iedere dag maar zeker meermaals per week een plaat te draaien zonder dat ik wat anders doe. Daar ben ik ooit na mijn scheiding (ergens in de vorige eeuw) mee begonnen. Toen nog met CD's maar het gaat om het idee. Geen andere dingen. Dus geen PC, laptop, tablet, telefoon, boek of tijdschrift.
Alleen het betreffende album (LP of CD) op, languit op de bank en bakje espresso erbij en is het na twaalven mag dat ook een glaasjes Schots wijwater wezen.
 
 
Ik heb alleen de hoes op schoot en spel dan de songteksten uit als die aanwezig zijn en kan ik ook weg dwalen in de credits. Hier wint de LP het met met 10-0 van Spotify, maar ook de CD blijft dan toch mijlenver achter. 
Dat wil niet zeggen dat alle hoezen even fraai en informatief zijn. Soms is het echt onder de maat maar in z'n algemeenheid blijft een hoes toch een soort van kunstwerkje.
 
Wil je van de muziek genieten zal je (en daar winnen Spotify en de CD het) zuinig  moeten zijn op je vinyl (deftig, ahum, ahum).
Wie van de hoes wil genieten zal die ook willen koesteren. Dat kan door ze in plastic hoezen te stoppen maar voor mij is dat toch zoiets als sex met een condoom. 
Van een hoes wil je de structuur kunnen voelen en met zo'n plastic monster om de hoes glimmen ze allemaal. Daarnaast stinken die dingen.
Verder is ruimte een niet onbelangrijk argument om geen plastic hoezen te gebruiken. Als je 50, 100, 200 platen hebt gaat het nog wel. Ben je eenmaal de 1000 voorbij dan is 1000 plastic hoezen toch een significante hoeveelheid kastruimte.

Hoe zuinig je ook op hoezen bent zal er altijd wel eens een beschadigen en.................soms kom je er niet omheen dat er ringwear ontstaat. Vaak gaat het om hoezen waarvan het karton toch wat dun is of de drukinkt is niet zo goed als de muziek waarvoor je dit album had uitgezocht.
Als het om albums gaat die jezelf ooit nieuw hebt gekocht is het gewoon een kwestie van accepteren. 

Loop je echter op een platenbeurs en valt je oog op een album met veel ringwear heb je twee keuze's.
- laten staan omdat je een mooie hoes wilt
- gebruik de ringwear als argument om de prijs te laten zaken
 
Een hoofdprijs betalen voor een album met ringwear is niet alleen als koper een gebrek aan respect voor het fenomeen langspeelplaat maar ook vanuit de verkoper.
 
Dat neemt niet weg dat sommige ringwear vanaf het begin aanwezig is. Een nieuwe trend die we de laatste paar jaar zien. Ik heb inmiddels diverse albums waar je bij een nieuw album de ringwear al cadeau krijgt. 
Een dergelijke gimmick werkt natuurlijk ook alleen bij de LP en ook hier is de CD weer kansloos. Dat neemt niet weg dat in de jaren 60 en 70 niemand kon vermoeden dat ringwear op een bepaald moment een creatief "dingetje" ging worden bij het ontwerp van nieuwe album covers.

Het is nu alleen nog wachten op platen waar een geplande tik in zit. Of sla ik nu door. Of over?

1 opmerking:

  1. Favoriete cd's zijn ook meer gehavend dan nieuwe of weinig populaire exemplaren. Het ringetje die de cd vast klemt is bij de toppers meestal stuk, en aan de boekjes kan je zien waar de 2 puntjes zitten die het boekje op hun plaats moeten houden. Ik vind cd's dus ook wel wat hebben, ze kunnen op shuffle gezet worden en op repeat, kom daar met een platenspeler maar eens aan. Die kraak in de lp, dat is met een cd wel lastig, al is het vastpakken van een cd met vieze vingers zeker een goede optie.

    BeantwoordenVerwijderen