Lucinda Williams

Eerder heb ik op deze blog al eens geschreven dat ik - net als vele anderen - Lucinda pas in 1998 heb leren kennen bij met verschijnen van het album Car Wheels On A Gravel Road. Muziek met een bijna visuele ervaring en je wordt vanaf de eerste luisterbeurt het zuiden van Amerika ingetrokken.
Daarna kocht ik regelmatig een CD van Lucinda maar allemaal latere albums. Sinds ik weer terug ben naar LP's ben ik extra kritisch wat er in de kast komt. Welke CD's vervang ik wel, maar ook welke manko's zitten er in de collectie?

Een zoektocht waar ratio (geld, ruimte) en emotie (muziek) zo nu en dan een dolle strijd met elkaar aan het uitvechten zijn. Van veel artiesten heb ik maar een enkele plaat en dat is ok. Van heel wat artiesten heb ik 2-3 platen en dat is ook ok.
Lucinda heeft zich echter op de een of andere manier in het rijtje geknokt waar ik eigenlijk wel alles van wil hebben.
Alles willen hebben klinkt een beetje als een verwend jongetje wat niet kan kiezen. Toch is er een heel simpele verklaring voor want de vraag is heel simpel: welk album van Lucinda is niet ok?

Meer en meer ben ik de vier albums gaan waarderen die voor het album Car Wheels On A Gravel Road zijn uitgebracht.
Het derde album dat simpelweg Lucinda Williams is gedoopt heb ik maar eens in ruil voor een stukje zakgeld aan m'n collectie toegevoegd.

Het gaat gaat om een remaster en eigenlijk staat er maar één nummer op waar ik wat slecht aan kan wennen. Het gaat om het 12e en laatste nummer "I Asked For Water (He Gave Me Gasoline)" van Chester Burnett (Howlin' Wolf). Wel een geweldige titel en wellicht komt het door het origineel wat ik ook in de kast heb staan dat deze versie wat minder smaakt. Verder is dit album om vingers en duimen bij af te likken en een grote verwennerij voor de oren.

In 1998 verscheen een heruitgave van het album met een zestal live opgenomen bonus tracks. In 2014 bij het 25 jarig jubileum van dit album verscheen een speciale editie waarbij naast deze zes bonus tracks een volledig extra CD was toegevoegd met daarop een optreden wat in Eindhoven is opgenomen.
Helaas zijn zowel de uitgaves uit 1998 als wel uit 2012 alleen op CD uitgebracht.

Dat neemt niet weg dat de standaard uitgave voldoende genieten is. Genieten en nog eens genieten.