Morgen wordt dit fenomeen 80 jaar en op radio, TV en krant kan je er ook nauwelijks omheen.
Vandaag het eerste album van Dylan maar eens op de draaier gelegd. Op dit debuut uit 1962 maakte de wereld vooral kennis met de zanger Dylan, want slechts twee van de dertien nummers zijn eigen composities.
Hoewel het beslist geen slecht album is voelt het - zeker als je de opvolgers erbij pakt - toch een beetje als warm lopen.
Op de opvolger The Freewheelin' Bob Dylan gaat Dylan helemaal los als liedjestovenaar met maar liefst dozijn briljante composities.
Op dit debuut kiest Dylan vooral voor traditionals die hij in een aantal gevallen van een eigen sausje heeft voorzien.
Toch kreeg in die vroege zestiger jaren de luisteraar al een "sneak preview" wat Dylan als componist in z'n mars had.
Met het nummer "Talkin' New York" neemt Dylan de luisteraar mee in de beleving van de plattelands jongen die naar de grote stad trekt.
Het zou een liedje van een puber kunnen zijn, maar de compositie getuigd al van grote maturiteit. Het tweede nummer op dit debuut wat Dylan zelf heeft geschreven is "Song To Woody".
Een ode aan een van Dylan's inspiratiebronnen en het is een start van een eindeloze rij songs waar Dylan - al of niet direct - naar andere artiesten verwijst.
Het is een interessant geldachtenexperiment om je eens te verplaatsen naar het moment dat dit album verscheen: Maart 1962 dus.
Hoe zag de wereld er toen uit en..............hoe zou je dan zo'n album van Dylan beoordelen?
John Glen was kort ervoor met een Mercury MA6 de ruimte ingeschoten en er waren enorme overstromingen aan de Noordzeekust van Duitsland.
In Birma was er een staatsgreep die - als we eerlijk zijn - het land nog steeds in een wurggreep heeft.
De VN spreekt sancties uit tegen Cuba en West Samoa wordt onafhankelijk.
In Noord Nederland is een vreselijk treinongeluk met bijna 100 doden. Een militaire coupe in de Dominicaanse Republiek en de Nederlandse marine krijgt het aan de stok met die van Indonesië. De Gaul geeft toestemming dat Algerije onafhankelijk wordt. De eerste drie maanden van 1962 in vogelvlucht...........
Op de een of andere manier kan ik het niet laten mij voor te stellen hoe het zou zijn als ik in het voorjaar van 1962 voor het eerst met Dylan zou worden geconfronteerd.
Zou het liefde op het eerste gezicht zijn? Zou ik toen al vallen voor zijn opmerkelijk stem? Zou ik de kat nog even uit de boom kijken?
Lastig om je dat voor te stellen maar het geeft niet alleen inzicht hoe Dylan zich ontwikkelend heeft maar ook hoe je eigen muzieksmaak zich heeft ontplooid.
Van het debuutalbum van Dylan zijn een enorme berg heruitgave (CD en LP) gemaakt met de meest uiteenlopende hoesontwerpen, gekleurd vinyl en picture discs. Audiofiele edities op 45 toeren, edities met zowel de mono als de stereo uitvoering.
Zelf heb ik een versie van paars vinyl van het Spaanse WaxTime. Kwaliteit valt alles mee waarbij het met dit soort platen wel de vraag is of dit zuurstok vinyl 50 draaibeurten gaat overleven.
Dylan heeft na dit album een groot aantal veel betere albums gemaakt, maar wie geïnteresseerd is hoe de woordentovenaar zich ontwikkeld heeft is dit album toch een must.
"Song To Woody"
I'm out here a thousand miles from my home
Walking a road other men have gone down
I'm seeing a new world of people and things
Hear paupers and peasants and princes and kings
Hey hey Woody Guthrie I wrote you a song
About a funny old world that's coming along
Seems sick and it's hungry, it's tired and it's torn
It looks like it's dying and it's hardly been born
Hey Woody Guthrie but I know that you know
All the things that I'm saying and a many times more
I'm singing you the song but I can't sing enough
'Cause there's not many men that've done the things that you've done
Here's to Cisco and Sonny and Leadbelly too
And to all the good people that travelled with you
Here's to the hearts and the hands of the men
That come with the dust and are gone with the wind
I'm leaving tomorrow but I could leave today
Somewhere down the road someday
The very last thing that I'd want to do
Is to say I've been hitting some hard travelling too
Walking a road other men have gone down
I'm seeing a new world of people and things
Hear paupers and peasants and princes and kings
Hey hey Woody Guthrie I wrote you a song
About a funny old world that's coming along
Seems sick and it's hungry, it's tired and it's torn
It looks like it's dying and it's hardly been born
Hey Woody Guthrie but I know that you know
All the things that I'm saying and a many times more
I'm singing you the song but I can't sing enough
'Cause there's not many men that've done the things that you've done
Here's to Cisco and Sonny and Leadbelly too
And to all the good people that travelled with you
Here's to the hearts and the hands of the men
That come with the dust and are gone with the wind
I'm leaving tomorrow but I could leave today
Somewhere down the road someday
The very last thing that I'd want to do
Is to say I've been hitting some hard travelling too
Geen opmerkingen:
Een reactie posten