Coda betekend letterlijk staart. Voor sommige is dit het negende studio album van Led Zeppelin en anderen zien het weer als een overbodige verzamelaar.
Feit is dat drummer John Bonham al was overleden en de band officieel niet meer bestond. Feit is ook dat acht nummers die op dit album staan in een periode van zo'n 10 jaar zijn opgenomen. Zeven van deze nummers verschenen nog niet eerder op een van de acht reguliere studioalbums.
Alleen een andere versie van "I Can't Quit You Baby" was eerder uitgebracht en was te vinden op het debuut album van Led Zeppelin.
Bij het verschijnen van Coda in 1982 waren dit dus op één song na onbekende nummers van Led Zeppelin. De reacties in '82 liepen wat uiteen maar door de jaren heen kreeg het album meer en meer waardering.
Het zijn toch acht stevige en brutale nummers.
Fans van Bonham zullen enorm genieten van "Bonzo's Montreux". Heerlijke vette klappen. Maar de andere zeven nummers mogen er zeker ook zijn.
Dat neemt niet weg dat Coda toch meer weg heeft van een verzameling songs dan van een echt album.
Dit is ook geen album als je maar een matig (kan zoiets wel?) Led Zeppelin fan bent. Dan kan je je maar beter beperken tot een paar albums uit de eerste zes studio albums.
Voor mij persoonlijk heeft Coda door de jaren toch meer en meer waarde gekregen en ik zou dit staartje niet willen missen in m'n Led Zeppelin collectie.
Heerlijk brute Rock met een vleugje Blues.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten