Internationale Dag van de Muziekvrijheid

We kunnen het ons nauwelijks voorstellen maar in heel veel landen is heel veel - vooral moderne - muziek verboden.

Religie is maar al te vaak de oorzaak van het verbod op bepaalde muziek. Maar ook muziek met vrijzinnige teksten op gebied van maatschappij, politiek en seksualiteit zijn in heel veel landen verboden.

Songs waar de liefde tussen twee mannen of twee vrouwen wordt bezongen is in een enorme rij landen gewoon verboden. Haalt iemand het toch in z'n hoofd zo'n nummer op de radio te draaien volgt er een stevige gevangenisstraf.

In Afghanistan staat de doodstraf op homoseksualiteit en als een diskjockey dat met een lekker plaatje promoot loopt dat niet goed met hem af.

Ook landen als Soedan, Zambia, Tonga, Tanzania, Sierra Leone, Saudi Arabie en Pakistan loopt het niet goed met je af als je via muziek homoseksualiteit loopt te promoten.

Er zijn maar liefst een kleine 100 (!!!!) landen waar homoseksualiteit op enige manier verboden is! Bizarre uitzondering is Tuvalu. Daar mogen mannen onderling geen sex hebben maar vrouwen wel!

Naast homoseksualiteit staan andere vrijzinnige onderwerpen in veel landen op de zwarte lijst van muziek die niet gedraaid mag worden.

 

Laten we overigens niet denken dat dit alleen in een dictatuur kan voorkomen, want zelfs buurland Groot Brittannië heeft een bedenkelijk trackrecord op dit gebied.

Met name de BBC stelt zich altijd erg braaf op en zit wel heel stevig aan de lease bij Dowing Street No. 10.

Vorig jaar werd immers nog het nummer Boris Johnson Is a Fucking Cunt van The Kunts in de ban gestopt.

Matig liedje en dat je dit pas na een bepaald tijdstip uit wilt zenden snap ik. Maar in de ban?

Hier de meest heftige passage. Oordeel zelf!

Boris Johnson is a fucking cunt!
He's a fucking cunt!
He's a fucking cunt!
Boris Johnson is a fucking cunt!
He's a fucking cunt
Yes, he's a fucking cunt

...

..

.

Ieder zal gelijk zien dat het als politieke protestsong geen erg hoog Dylan gehalte heeft. Om het in de ban te stoppen snap ik dan ook weer niet en van een vrij land als het VK mag je anders verwachten.

Over muzikale vrijheid zijn 100en boeken geschreven en ook dit blogje zal niet het laatste zijn wat er over gezegd gaat worden.

Voor mij blijft echter het concert van The Rolling Stones in Havana het ultieme symbool voor muzikale vrijheid. Op 25 maart 2016 gaven de Stones een spetterende openlucht show voor een kolkende massa Cubanen die alle nummers van voor tot achter mee wisten te zingen.

Het concert zou eerst op 20 maart zijn maar door een bezoek van Barack Obama werd het concert een aantal dagen opgeschoven. Zowel het bezoek van Obama als het optreden van The Stones waren unieke stappen naar een meer open Cuba.

Van het concert is een album verschenen samen met een film van het concert. Zowel Blue Ray, 2CD+DVD als 3LP+DVD zijn beschikbaar.

Het concert behoort tot een van m'n favoriete Stones optredens. De heren zelf zullen ook echt wel begrijpen dat ze iets heel bijzonders aan het doen waren.

Dat heeft een enorm positief effect op de energie van zowel het publiek als een ieder die op het podium staat.

Smullen..................maar bedenk dat muziekvrijheid in een enorm deel van de wereld niet vanzelfsprekend is.