woensdag 10 maart 2021

Gemiste Kansen #003

We gaan het vandaag hebben over Reese Wynans. Normaal heb ik altijd oog voor muzikanten die wat meer op de achtergrond staan.
De overzichtjes met muzikanten op albumhoezen kan ik uren in ronddwalen en zoek dan waar iemand nog meer heeft gespeeld.

Op de een of andere manier was het Reese Wynans gelukt om aan mijn aandacht te ontsnappen. 
Tot gisteravond! Een bevriende fiets- en muziekliefhebber plaatste op Facebook een videoclip van Mike Henderson.
Het gaat om het nummer When I Get Drunk en het is heerlijke brute Country Blues. Wat mij direct opviel was de enorme energie van de toetsenist.
Het blijkt om Reese Wynans te gaan. Er viel niet gelijk een kwartje, maar als ik in de kast kijk staan er heel wat platen waar hij op meespeelt.
 
Met schaamrood op m'n kaken staan bij mij in de kast albums van Carole King en Joe Bonamassa, Buddy Guy, Bob Seger, Joe Louis Walker, Lucinda Williams, John Mayall, Leo Kottke en Lou Ann Burton waar Reese Wynans op de toetsen speelt.
De hoeveelheid Country (Rock) albums waar hij op meespeelt is helemaal indrukwekkend.
Heel veel country heb ik niet maar dat ik over het hoofd heb gezien dat Reese lid is geweest van Double Trouble snap ik echt niet. Vanaf Soul to Soul maakte hij deel uit van de band van Stevie Ray Vaughan.

Waarom heeft dit blogje dan de naam Gemiste Kansen? Simpelweg omdat Reese Wynans zomaar een onderdeel van The Allman Brothers had kunnen zijn en dan had ik waarschijnlijk wel alles, maar dan ook alles over hem kunnen vertellen. Ik ben nu eenmaal een groot fan van The Allman Brothers dus daar wil ook alles over weten.

Hoe zit het?
Duane en Gregg Allman hadden voor ze in 1969 van start gingen met The Allman Brothers een aantal andere bandjes gehad. Het begon met The Escorts wat overging naar de Allman Joys en uiteindelijk evolueerde tot The Hour Glas die voor Psychedelische Rock speelde.
Originele platen van The Hour Glas zijn overigens enorm gewilde verzamelobjecten.
Dat de broertjes Allman een belangrijk rol spelen in de oprichting van The Allman Brothers zal logisch zijn. 
Toch heb ik altijd een beetje over het hoofd gezien dat naast The Hour Glass (waar de twee Allans vandaag kwamen) ook de band The Second Coming een belangrijke leverancier aan bandleden is geweest.
 
Nu belanden weer bij Reese want hij maakte deel uit van The Second Coming. In die band zaten ook gitarist Dickey Betts en bassist Berry Oakley. Deze laatste twee zouden uiteindelijk deel gaan uitmaken van de eerste bezetting van de Allman Brothers.
Het had overigens zomaar kunnen gebeuren dat Reese Wynans ook onderdeel was geworden van The Allman Brothers want Reese speelde samen met maatjes Dickey en Berry op de oefen jams.

Uiteindelijk vond frontman Duane Allman een bezetting met dubbel gitaar, dubbel drums en dubbel toetsen een beetje teveel van het goede.
Duane had bij het oprichten van de band al een enorme status als sessiemuzikant en al met vele grote gespeel zoals Aretha Franklin, Eric Clapton, Wilson Pickett en King Curtiss om er even een paar te noemen.
Duane was ondanks zijn leeftijd dus een grote meneer en bepaalde in hoge mate de koers van de op te richten band..
Duane liet uiteindelijke de keuze op z'n broer vallen. Qua zang een "no brainer" want de soulfull stem van Gregg is een van de mooiste in dit genre.
Gregg is ook de man achter de toetsen en zo kon het gebeuren dat Reese Wynans niet in The Allman Brother Band werd opgenomen.

Toch een gemiste kans lijkt mij en boeiende vraag zal altijd blijven hoe de nu al unieke geschiedenis van The Allman Brothers er dan uit had gezien?

Overigens was de keuze zonder pijn in het hart en toen vorig jaar in de Madison Square Garden het The Brothers 50 celebratory concert werd gehouden kreeg Reese een uitnodiging om mee te spelen.
Verder op het podium oud leden Jaimoe Johanson,Warren Haynes, Derek Trucks, Oteil Burbridge, Marc Quinones en Chuck Leavell.
Een heerlijke show met spetterende Blues- en Souther Rock en een aantal vette jams. Op diverse kanalen is wel het een en ander te vinden maar ik hoop natuurlijk op een fraaie vinyl versie.

Nu geen foto van een albumhoes maar de video die voor de inspiratie heeft gezorgd van dit verhaal.
 
Natuurlijk ook eeuwige dank aan Fabio Farelli die als fiets collega geholpen heeft een gat in mijn muziekhobby te dichten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten