Ik heb Brian Jones dus op de een of ander manier nooit als een echte Stones gezien. Daar doe ik hem natuurlijk zwaar tekort mee, want eigenlijk was hij in eerste instantie de aanvoerder.
Alleen Brian maakte er een zooitje van en is uit de band gezet.
Een maand later werd hij dood in een zwembad gevonden.
De Stones waren op dat moment met het album Let It Bleed bezig en Brian Jones is op een tweetal nummers nog te horen.
Er moest echter wel een tweede gitarist komen.
Een van de kandidaten was Ry Cooder die ook op het album Let It Bleed is te horen.
De ego’s van Cooder en Richards paste niet samen in één studio hoe groot die ook zou zijn.
Op advies van John Mayall was Mick Taylor naar voren geschoven en bij de opnames van Let It Bleed maakte hij indruk op de rest van de band.
Op het prachtige Country Honk speelt hij slide gitaar.
De Stones waren enthousiast en wat het exacte moment is dat Mick Taylor als een van hen werd gezien blijft wat diffuus.
De Stones hadden een mega concert gepland in Hyde park en daar zou Mick Taylor z’n vuurdoop voor het publiek krijgen.
Bizar genoeg was het concert in Hyde park een paar dagen na de dood van Brian Jones.
Dat zorgde voor extra veel publiek en getallen variëren van 175 tot 250 duizend bezoekers.
De concertregistratie is voor Stones fans wel een aanrader! (zie dvd)
Later dat jaar volgde de release van het album Let It Bleed en de tournee in de VS het de tragische afloop in Altamont.
Taylor heeft aan drie van de vier beste albums van de Stones meegewerkt waarvan twee als volwaardig lid.
Eind 1974 hielp Taylor het voor gezien. Z’n gevoel het broekie te blijven, drugs, drank en de coherentie van de band was op dat moment ook niet wat het moest zijn. Ook vond Taylor dat z’n creativiteit niet tot z’n recht kwam.
Taylor werd vervangen door Ron Wood. Wood beschikte over veel meer senioriteit (lees: branie) op dat moment door zijn ervaring bij oa The Faces.
Taylor is een geweldig gitarist maar technisch goed zijn is niet de enige eigenschap om een Rolling Stone te zijn.
Het binnenhalen van Ron Wood vind ik na het oprichten van de Stones het beste wat ze is overkomen.
Chemie met Richards is ook helemaal ok!
Taylor heeft na zijn vertrek een aantal soloalbums gemaakt en verder vooral als sessiemuzikant actief en speelt zo en dan live in kleine zalen met soms andere oude rotten zoals John Mayall.
Toch blijft het jammer dat het talent van Talyor nooit tot volle rijpheid is uitgegroeid.
Als mega jong knulletje de grootse Rockband mogen komen helpen op advies van een Blueskoning gaf toch een bepaald verwachtingspatroon.
Hoe dan ook een geweldige gitarist!
Er moest echter wel een tweede gitarist komen.
Een van de kandidaten was Ry Cooder die ook op het album Let It Bleed is te horen.
De ego’s van Cooder en Richards paste niet samen in één studio hoe groot die ook zou zijn.
Op advies van John Mayall was Mick Taylor naar voren geschoven en bij de opnames van Let It Bleed maakte hij indruk op de rest van de band.
Op het prachtige Country Honk speelt hij slide gitaar.
De Stones waren enthousiast en wat het exacte moment is dat Mick Taylor als een van hen werd gezien blijft wat diffuus.
De Stones hadden een mega concert gepland in Hyde park en daar zou Mick Taylor z’n vuurdoop voor het publiek krijgen.
Bizar genoeg was het concert in Hyde park een paar dagen na de dood van Brian Jones.
Dat zorgde voor extra veel publiek en getallen variëren van 175 tot 250 duizend bezoekers.
De concertregistratie is voor Stones fans wel een aanrader! (zie dvd)
Later dat jaar volgde de release van het album Let It Bleed en de tournee in de VS het de tragische afloop in Altamont.
Taylor heeft aan drie van de vier beste albums van de Stones meegewerkt waarvan twee als volwaardig lid.
Eind 1974 hielp Taylor het voor gezien. Z’n gevoel het broekie te blijven, drugs, drank en de coherentie van de band was op dat moment ook niet wat het moest zijn. Ook vond Taylor dat z’n creativiteit niet tot z’n recht kwam.
Taylor werd vervangen door Ron Wood. Wood beschikte over veel meer senioriteit (lees: branie) op dat moment door zijn ervaring bij oa The Faces.
Taylor is een geweldig gitarist maar technisch goed zijn is niet de enige eigenschap om een Rolling Stone te zijn.
Het binnenhalen van Ron Wood vind ik na het oprichten van de Stones het beste wat ze is overkomen.
Chemie met Richards is ook helemaal ok!
Taylor heeft na zijn vertrek een aantal soloalbums gemaakt en verder vooral als sessiemuzikant actief en speelt zo en dan live in kleine zalen met soms andere oude rotten zoals John Mayall.
Toch blijft het jammer dat het talent van Talyor nooit tot volle rijpheid is uitgegroeid.
Als mega jong knulletje de grootse Rockband mogen komen helpen op advies van een Blueskoning gaf toch een bepaald verwachtingspatroon.
Hoe dan ook een geweldige gitarist!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten