Als je op een grijze zaterdag niet van plan bent om snel in actie te komen, dan is Leo Kottke wel je maatje.
Prachtig en soms onwerkelijk gitaarspel en heerlijke stem.
De
beste man heeft een unieke discografie bij elkaar gespeeld. Veel Folk
en Blues invloeden en soms mengt hij het gewoon lekker door elkaar.
Maar puristen zullen zo nu en dan ook wat Country en Jazz riedeltjes ontdekken.
Z’n uniek fingerpicking gitaarspel maakt hem tot een van beste akoestische gitaristen in dit deel van het heelal.
Zowel
op 6 als 12 snarig en ruim voor anderen artiesten (we rekenen Roger
McQuinn even niet mee) de 12 snaren ontdekte bracht Kottke het album “6-
and 12-String Guitar” uit.
Gewoon een van de beste op akoestisch 12 snaren.
Kottke
is nooit voor het succes gegaan. Hits boeide hem niet. Hij wilde muziek
maken en dat was in zijn geval niet vanzelfsprekendheid.
Een trofee voor doorzetter zou op z’n plaats zijn. Beide oren serieus beschadigd door oefeningen in het leger.
Z'n auditieve voorstellingsvermogen is echter zo groot dat hij toch de ene na de andere wonderschone plaat wist te maken.
Naast de problemen met z’n oren kwam daar na een aantal jaar een tendinitis bovenop.
Ik blijf het bizar knap vinden dat hij daarna toch nog indrukwekkende platen heeft weten te maken.
Het
album (niet op de foto) “6- and 12-String Guitar” is in mijn ogen nog
steeds een referentie voor modern akoestische gitaar. Plaat is ook
helemaal instrumentaal en briljant gitaarspel, maar ik geef zelf de
voorkeur aan de platen waar hij zingt. Die kabbelen zo lekker weg op de
vroege ochtend!
Greenhouse is m’n persoonlijke favoriet.
Kottke
heeft ook een aantal albums met bassist Mike Gordon (bekend van Phish)
gemaakt en vooral het album Clone (uit 2002 en helaas heb ik die niet op
vinyl) kan ik enorm waarderen. Voor mij is dat een album waar Folk,
Country en Blues op een perfecte wijze worden samengevoegd en een
voorbeeld voor prachtige Americana.
Leo bracht in 1969 z’n eerste album uit en treed nog steeds op!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten