Vandaag is het 50 jaar geleden dat het tweede studio album van Tom Waits verscheen. Wie Tom Waits zegt noemt eigenlijk een synoniem voor rauwe, poëtische muziek en een stem die je nooit vergeet.
Zijn album The Heart of Saturday Night uit 1974 is een klassieker die de luisteraar meeneemt op een reis door de donkere, maar fascinerende onderbuik van de Amerikaanse samenleving.
Waits creëert met dit album een soundtrack voor de nachtelijke uren. Een soundtrack voor de eenzame zielen die hun toevlucht zoeken in de kroeg of op straat. De muziek op dit album is een mix van Blues, Jazz en Folk, waarbij Waits' karakteristieke stem de verhalen tot leven brengt.
De teksten van Waits zijn vaak poëtisch en vol met beelden die een rauwe, maar eerlijke kijk geven op het Amerikaanse leven. Hij schrijft over losers, dromers en outsiders, over liefde, verlies en de zoektocht naar een plek waar je bij hoort. De sfeer is vaak melancholisch, maar er zit ook een onderliggende hoop en humor in.
The Heart of Saturday Night is meer dan alleen maar een album; het is een tijdcapsule die ons meeneemt naar een andere tijd en een andere wereld. Het is een album is een klassieker dat je blijft boeien, hoe vaak je het ook draait.
Alleen al "Shiver Me Timbers"...............moet ik nog meer zeggen?
Helaas heb ik dit album alleen in een digitale versie............toch eens wat aan doen want dit is een album dat eigenlijk in geen collectie mag ontbreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten