50 jaar Crazy Eyes

Al een leven lang verbaas ik mij dat Poco in Nederland niet dezelfde status heeft gekregen als de Eagles. Pure onversneden Countryrock op een enorm dynamische en levendige manier gebracht.

Zeker op het album Crazy Eyes wat deze maand haar 50e verjaardag viert. 

 

Carzy Eyes is misschien iets gepolijster dan een aantal voorgangers, maar daarom zou je juist verwachten dat ze in Europa lekker met de Eagles mee hadden kunnen doen.

Albums als From the Inside, Pickin' Up the Pieces en het debuut zijn wellicht een streepje beter, maar deze Crazy Eyes verdient probleemloos 4-5 sterren.

 

Van de acht nummers op dit album zijn er zes door de bandleden zelf geschreven. De twee covers op dit album zijn "Brass Buttons" van Gram Parsons en "Magnolia"van J.J. Cale. Opvallend is dat dit de slow nummers zijn terwijl de eigen nummers meer up tempo zijn.

Om een nummers van Gram Parsons en J.J. Cale als cover uit te brengen ga je wel in heel grote schoenen staan maar Poco blijft keurig overeind. 

De twee covers zorgen dat het album in de breedte zeer gevarieerd is zonder dat er een nummer uit de toom valt.

 

Het bestaan van Poco stopte in 2021 na 53 jaar door het overlijden van Rusty Young. Toch is de band in de VS nog steeds onwaarschijnlijk populair en albums gaan nog gretig over de toonbank.

Crazy Eyes is het vijfde studio album van Poco en de bezetting bestond op dat moment uit:

• Rusty Young - steel gitaar, banjo, slide gitaar, gitaar
  
• Paul Cotton - gitaar, zang
• Richie Furay - gitaar, zang
• Timothy B. Schmit - bas, zang
• George Grantham - drums, zang

In de studio werd Poco ondersteund door een keur aan muzikanten:

• Chris Hillman op mandoline en die kennen we natuurlijk van The Byrds, The Flying Burrito Brothers, Manassas.
• Bob Ezrin op piano. Bob speelt echt overal mee en we horen hem op albums van  Lou Reed, Alice Cooper, Aerosmith, Kiss, Pink Floyd, Deep Purple, Peter Gabriel en Andrea Bocelli. Verder een ondernemer in software en aanjager van veel maatschappelijke projecten.
• Bill Graham op viool - niet enorm bekend en dat is geheel ten onrechte. Let eens extra op de viool bij het luisteren. Indrukwekkend!
• Paul Harris op piano - een van de leden van de Manassas maar daarnaast gespeeld in de studio of op het podium bij Stephen Stills, B. B. King, Judy Collins, Grace Slick, Al Kooper, ABBA, Eric Andersen, Rick Derringer, Nick Drake, John Martyn, John Sebastian, John Mellencamp, Joe Walsh, Bob Seger en Dan Fogelberg. Dat is een CV die kan je gerust op tafel laten liggen als er visitie komt.
• Joe Lala op percussie - Ook deze muzikant kennen we van Manassas maar heeft gespeeld bij artiesten als The Byrds, The Bee Gees, Whitney Houston, Joe Walsh, CSN&Y en vele anderen.

Aan de muzikanten die frontman Rusty Young iedere keer weer wist te binden aan zijn project Poco kan je zien welke geweldige bruggenbouwer hij was.

Hoewel Poco zijn ding was kregen anderen voldoende ruimte en op dit heerlijke album vinden we dan ook nummers van de anderen leden.

De balans tussen de nummers is zo groot dat ik niet gelijk een nummer als "de beste" of  "de minste" zou aanwijzen. Ik weet wel toen ik het album net had ik de titel song van bijna 10 minuten te lang vond en later ben ik die lengte juist gaan waarderen.

Iedere die fan is van de Eagles zou zich eens op Poco moeten storten. Deze Crazy Eyes is dan zeker een lekker begin, maar het eerder genoemde debuut en albums als From the Inside, Pickin' Up the Pieces ga je je geen buil vallen. Integendeel.............je zal je afvragen waarom je als Eagles fan dit nog niet in de kast had staan!