Vandaag aandacht voor het wel en wee van het grootste zoogdier op aarde. Overbevissing en verontreiniging zijn belangrijke redenen waarom de walvis een bedreigde diersoort is.
50 jaar geleden was een dagelijkse lepel levertraan in de winter een must en nu ben je bijna een crimineel. Zelf noem ik dat voortschrijdend inzicht en we moeten een beetje uitkijken met wijzen wat onze voorouders allemaal fout hebben gedaan.
Wel van leren. Juist van leren. Alleen ik verdom het om boete te doen voor fouten die mijn voorouders hebben gemaakt. Ik wil helpen met repareren maar niet de zwarte piet (als dat zo nog mag heten) krijgen
Zelf ben ik altijd enorm in de onderwaterwereld geïnteresseerd geweest en docu's over de zee kan ik niet genoeg van krijgen. Deze blog gaat echter over muziek, maar ook dan komt de walvis ruim aan bod.
Zo kennen we het nummer "The Whale Has Swallowed Me" van bluesfenomeen J.B. Lenoir. Als dat gebeurd is komt Tom Waits met het nummer "Starving In The Belly Of A Whale" van het album Blood Money (2017).
Toch vinden ze bij Yes dat we de walvis daarom nog niks mogen doen en maken dat kenbaar met het nummer "Don't Kill The Whale" wat we vinden op het album Tormato (1978).
Bij ELO houden ze het simpel en op het album Out Of The Blue uit 1977 vinden we het nummer "The Whale".
Crosby & Nash maakte zich in 1975 echter al flinke zorgen getuige het nummer "To The Last Whale"
Als zesde album voor deze zondag heb ik gekozen voor het album Whales And Nightingales van Judy Collins wat in 1970 verscheen.
Fijne set albums maar de walvis heeft daar geen ene ruk aan.................
Geen opmerkingen:
Een reactie posten