Toen een paar maanden geleden werd aangekondigd dat er een 50th Anniversary Deluxe Edition van het album Harvest zou komen kon ik het niet laten die gelijk te bestellen. Zoals ik al meermaals heb geblogd verre van m'n favoriete album van Neil Young, maar wel MIJN vertrekpunt voor mijn Neil Young reis.
Afgelopen dagen een paar keer het album uit die box gedraaid en ik ben enorm onder de indruk van de remaster en de kwaliteit van de persing. Oustanding zoals de Fransen zeggen.
Neil Young is een paar jaar geleden begonnen om alle albums opnieuw uit te brengen. Veel aandacht wordt daarbij besteed aan de kwaliteit.
Ik had al remasters van On The Beach (1974) en Rust Never Sleeps (1979). Twee albums die heel stevig in mijn Neil Young top vijf staan.
Op nummer één staat onvermoeibaar het album After The Gold Rush uit 1970. Dat album verscheen net toen ik wat belangstelling in muziek kreeg. Alleen ik had toen geen pick-up en al helemaal geen budget.
Toen er eindelijk een beetje budget was waren we anderhalf jaar verder en was Harvest net verschenen. Als puber onder de pukkels gewapend met zes knaken koos voor Harvest mede omwille van de hit "Heart Of Gold".
Geen foute keuze en een album waar tientallen miljoenen mensen luisterplezier aan hebben. Niet lang daarna had ik wat auto's staan wassen en kon ik het album After The Gold Rush gaan halen.
De achterkant van de hoes inspireerde mij om een spijkerbroek te verbouwen die ik tijdens een Interrail vakantie aan een Joegoslavische dame ben kwijtgespeeld.
Los van die schitterende hoes was ik compleet van slag van de muziek. Harvest is een meesterwerk maar voor mij is After The Gold Rush de Capo onder de meesterwerken. Commercieel minder dan Harvest, maar de maatschappelijke boodschap overstijgt alles en is nog steeds beangstigend actueel.
Of het nu over het klimaat gaat, mentale toestand, gelijkheid en .............ok.....liefde blijft sowieso een universeel onderwerp.
Van meet af aan was ik gegrepen door de enorme diversiteit aan teksten op dit album, maar ook de diversiteit aan soorten muziek die Neil wist op te hoesten.
In 33 minuten verpakt Neil hier alles waar een mens zich druk over kan maken. Ik zal 15-16 geweest zijn en heb het album dat weekend wel 20 keer gedraaid.
Het inlegvel met songteksten had binnen een maand vlekken van pindakaas, stroop en platgedrukte hagelslag.
Het werd mijn favoriete Neil Young album en is het nog steeds. Inmiddels was ik toe aan een derde vinylversie en tussendoor een CD versie gehad.
Tot ik de remaster van Harvest had gehoord...............
Ergens diep in de krochten van mijn cave stond nog een spaarvarken en die is er nu ook aan voor de moeite.
Ik kwam een aanbieding tegen van de 50th Anniversary Edition en het varken had meer spek aan het lijf dan gehoopt. Deze After The Gold Rush box is zeer mager uitgevoerd in vergelijking met opvolger Harvest. Slecht één LP en één single. Toch zijn er winkels die probleemloos 120 Euro vragen voor dit boxje!
Een aanbieding van deze week kwam maar net boven de 50 Euro uit. Een losse remaster LP kost 35 Euro dus.............een grote hamer en het varken lag in scherven. Sorry!
Als je mij tegenkomt en vraagt wat ik het beste album van Neil Young vind krijg je dit dus als antwoord. Met een beetje pech gevolgd door een college dat dit tevens het bewijs is waarom hij een van de grootste rockartiesten is. Niet een one trick pony maar grenzen zoeken. Qua teksten EN qua muziek.
Verder is dit een bizar goed klinkende versie. Absurd goed. Stil waar het stil moet zijn, geweldige dynamiek en met een nummer als "Southern Man" zou je willen dat het een uur gaat duren.
Naast de LP met de bekende nummers een single met twee keer een outtake van het nummer "Wonderin'".
De box en hoes zijn schitterend (ze glimmen echt door een soort van zilverdruk) afgewerkt en bevat ook nog een fraaie litho. Dat alles neemt niet weg dat de prijs die deze box eigenlijk moest kosten gewoon crimineel is.
Door de aanbieding ben ik toch gezwicht en m'n oren zijn enorm blij met mijn slappe knieën!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten