Buddy Guy - Sweet Tea

Vandaag wordt deze Blues legende 85 jaar. Vorig jaar schreef ik al eens over Buddy naar aanleiding van het album The Blues Is Alive and Well.

Wat moet je verder in vredesnaam over deze Blues gigant zeggen?

Misschien toch een van z'n andere albums even onder de aandacht brengen? Het album Sweet Tea uit 2001 wat nu op de draaitafel ligt is een waar meesterwerk.

Nu ken ik niet alle albums van Buddy, maar Sweet Tea mag echt wel als een van z'n beste albums worden gezien.

De kracht van dit album zit wat mij betreft vooral in de diversiteit. Van akoestisch tot een stevige flirt met Jimmy Hendrix en alles wat aan Blues en Bluesrock daar maar tussen kan zitten.

Met het nummer "Done Got Old" van Junior Kimbrough opent Buddy dit album immers op een bijna traditionele Delta Blues wijze. Mooi klein maar mega intens.
Ook al zingt hij dat hij oud is geeft de rest van het album een heel ander beeld. Blues van de bovenste plank met heerlijke Rock invloeden.

Echt een schitterende Blues is "Baby Please Don't Leave Me". Zowel thema als gitaarspel is helemaal spot-on.

Dan moeten we ook "It' a Jungle Out There" en "She Got the Devil in Her" noemen en welk nummer eigenlijk niet.

Rauw, puur, ruw, gruizig en vooral authentiek ook al gaat het om een groot aantal covers. Buddy sleept je met deze plaat de Mississippi-delta in. Hij grijpt je bij je donder en laat je negen Blues-parels lang niet los.

Goed 54 minuten aan de Sweet Tea wat toch echt vooral een straf bakje is.

 

Blues voor fijnproevers maar ook een prima album voor wie Buddy Guy nog wil gaan ontdekken.

 

Buddy Happy Birthday!