Na 10 dagen mierzoete Kerstplaten was ik wel even toe aan iets anders.
Het tweede album van Led Zeppelin blijft toch wel de geboorte van de Hard Rock. Het laat vooral mooi zien hoe de transitie vanuit de Blues Rock heeft plaatsgevonden. Naast het brute Whole Lotta Love en het stevige Heartbreaker staat er het beroemde Moby Dick op. Het nummer waar drummer Bonham bij live optredens helemaal maar dan ook helemaal los ging. Mooi stukje Blues mondharmonica ook aan het eind.
Heerlijk brute plaat en gek genoeg vind ik het vrij rustige Thank You een van m'n favorieten. Sterker dat is voor mij een van de mooiste Zep songs...........… Eigenlijk is Thank You wel de ultieme Kerstplaat. De meeste mensen weten toch amper waar Kerst over gaat dus wat maakt het uit.
Sommige mensen denken dat het de herdenking is van de opening van de eerste woning-mall.
Nu is het Kerstverhaal natuurlijk ook flinterdun. Ik wil de vaders wel eens horen als hun dochter zwanger thuiskomt en beweert dat ze GEEN sex heeft maar wel al ruim acht maanden zwanger is………….
Dan laat je haar toch ook in een stal bevallen en een ezel is dan niet nodig, want dat is ze blijkbaar zelf. En die Jozef dan. Goeie peer. Komt hij een zwangere vrouw tegen en hij stelt geen vragen en gaat wel even voor dat kind zorgen. Dat vind ik wel een sterk deel van het verhaal. Onbaatzuchtige zorgzaamheid. Mooi!
Die herders koop ik ook nog wel. Maar dan die drie wijzen (ten onrechte worden ze wel eens koningen genoemd) die een heel pleuris eind reizen omdat er een ster aan de hemel stond.
Ben je wel lekker?
Op school wilde ik al weten waar de Kerstman toch was in dit hele verhaal. En als de kapelaan vertelde dat het steen en steenkoud was in de stal wilde ik weten hoe koud.
In een strenge winter had er bij mij in m’n aquarium een keer ijs gestaan. Echt waar! Ik kreeg pas daarna een kacheltje in m’n kamer!
Het was in de tijd van de enkele ramen en dunne niet geïsoleerde muren. Zo was het leven. Maar om dan gelijk stoer te doen over een bevalling in een wat frisse stal. Kom op zeg!
Hoe dan ook dat hele Kerstverhaal rammelt aan alle kanten. Kerst is toch vooral een feest geworden van je een week druk maken om anderen, zodat je de rest van het jaar weer lekker vooral aan jezelf kan denken.
Genoeg over de hypocrisie van de Kerst en laten we er een leuke tweede Kerstdag van maken.
Dan toch voor mij dat geweldige nummer van het album Led Zepplin II als ultieme Kerstplaat….
Thank You.
Happiness: no more be sad,
Happiness: I'm glad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten